De zevenjarige dochter van Amber Leventry mag niet meer uit logeren. En daar heeft Amber een goede reden voor.
Lees verder onder de advertentie
Hoe goed het logeeradres het ook bedoelt en hoe zorgzaam haar dochter ook wordt opgevangen; Amber laat haar zevenjarige oudste voortaan gewoon thuis slapen. ‘Ze eet niet meer, ze slaapt niet meer – en dat allemaal omdat de hele logeerpartij haar gewoon teveel opwindt’, schrijft ze op ScaryMommy.
Lees verder onder de advertentie
Het punt is: Amber kan niet zo goed nee zeggen tegen haar dochter. Zeker sinds haar jongere tweeling geboren werd, die een halfjaar aan hun moeder – Ambers partner – gekluisterd waren door de borstvoeding. Amber en haar oudste dochter waren dus op elkaar aangewezen, en zijn close, héél close.
Het laatste slaapfeestje ging prima, wist haar dochter haar fijntjes te herinneren. ‘Maar ja’, schrijft Amber, ‘dat vond plaats in óns huis, en om negen uur ’s avonds, een uur na haar normale bedtijd, en de nodige extra snacks om haar bloedsuiker op peil te houden – noem me een overbezorgde helikoptermoeder – was het stil boven.’ En: haar dochter was te pruimen, de volgende dag. Niet het zonnetje in huis, maar te pruimen.
“Deze keer gaat het net zo goed, mam”, smeekte Ambers dochter. Dus liet Amber haar gaan. Sukkel die ze was. ‘Toen ik haar de volgende dag ophaalde, was ze niet te harden. We moesten nog naar een verjaardag. Maar het was nog niet eens lunchtijd, en ze was al rijp voor haar bed.’ Niet dat haar plat leggen dan helpt, schrijft Amber. ‘Want vervolgens is ze niet wakker te krijgen, en tegen de tijd dat het middernacht is, bruist ze weer van de energie.’
Lees verder onder de advertentie
Na een driftbui van een uur besloot ze haar dochter toch in bed te leggen. ‘Dat kostte me nog een uur. Ik liet haar een derde uur slapen. Toen maakten we haar wakker – al stelde mijn vrouw voor met haar thuis te blijven. Ik dwong mijn dochter in haar kleding en in de auto. Want: het verjaardagsgezelschap wachtte op ons. Mijn vrouw hoefde haar middag niet op te offeren en geen van ons hoefde er alleen voor te staan met onze tweeling – alleen maar omdat onze dochter zo nodig wilde logeren.’
Met een boekje en haar dekentje hield Ambers dochter zich uiteindelijk redelijk gedeisd op de verjaardag. De laatste twee uur voor bedtijd gingen zelfs ronduit goed. Maar voor Amber staat het sindsdien vast: geen logeerpartijtjes meer. Al is het maar voor haar eígen gezondheid.
Een babyshower: je regelt het met alle liefde voor de zwangere, zo ook Nancy voor haar schoonzusje. Je stuurt de uitnodigingen, je verzint de spelletjes, je verzamelt alle babyfoto’s van de genodigden… En je bedenkt natuurlijk het gezamenlijke cadeau.
Een zekerheid met tieners is toch wel dat ze niet meer weglopen, zoals peuters en kleuters daar nog weleens een handje van kunnen hebben. Tenminste, dat dacht Jolijn. Tot haar oudste dochter Fem ineens spoorloos verdween op een cruisechip.
Een babyshower: je hangt ballonnen op, koopt een cadeau waarvan je hoopt dat het in de smaak valt en lacht net iets te hard om spelletjes met wc-rollen. Wat je niet verwacht, is dat één babyshower-cadeau de hele sfeer in één klap kan verpesten.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Soms zit je met een dilemma waar je zelf niet uit komt. Wat doe je dan? Je roept hulp in van andere moeders. Al is het gewoon om even flink te klagen. Wie weet, komt er daadwerkelijk nog nuttig advies uit voort. Deze week: Noortje.