Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (8) en Róman (6). In Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven.
Lees verder onder de advertentie
“Róman is een leuk jongetje, maar hij heeft wel erg veel fantasie.” Ik kijk de juf tijdens het tienminutengesprek vragend aan. Dit lijkt me een uitstekende samenvatting van ’t jong. Nou? En? De juf glimlacht en schuift de resultaten van zijn citotoetsen onder onze neus. Hij heeft er weinig van gebakken. “Ik denk dat-ie het wel kan… Maar na twee vragen had hij er genoeg van.”
Lees verder onder de advertentie
‘Hij heeft zich nooit graag laten testen’
Ik grijns. Zesjarigen toetsen is vast nuttig, maar het is ook als een chimpansee in een smoking door een hoepel laten springen: een tikje pretentieus. Daarnaast verbaast het me niet dat het Róman zijn hobby niet is. Dit kind heeft zich nooit graag laten testen. Als pasgeborene haalde hij de verplichte gehoortest niet, mij panikerende kraamtranen bezorgend.
Lees verder onder de advertentie
Jaren later moest hij op het consultatiebureau zo’n mal papieren brilletje op en wazige figuren op een ver bord benoemen. “Een clown!” riep hij vrolijk tegen de fluitketel, kerktoren en veterschoen. Zat ik weer met hem bij een oogkliniek. Vorig jaar riep hij bij de piepjestest op hetzelfde consultatiebureau om de seconde keihard: “JA, IK HOOR HEM!”, waarna de geïrriteerde arts gromde: “We zijn nog niet begonnen.” Voor de duidelijkheid: met zijn ogen en oren is niets mis. Hij houdt gewoon niet van getoets.
Onze werkelijkheid, niet die van hem
Dat is lastig, zeker in een maatschappij waar we beregeil worden van statistiekjes, rapportjes, en staafdiagrammetjes. Dat is onze werkelijkheid, maar niet die van hem. Die bedenkt Róman namelijk zelf. En dus dist hij in alle ernst op school het verhaal op dat hij zijn vader uit een diepwaterbassin van een grote happende haai heeft gered en dat daarbij zijn hand ernstig gewond is geraakt.
Lees verder onder de advertentie
De dag daarna stapt hij stoer de klas binnen met een volmaakte tekening van zijn hand waarop hij met chirurgische precisie de breuklijnen aangaf die de haai heeft veroorzaakt. “Dit is mijn röntgenfoto, juffie.” Ja, hij heeft veel fantasie. En ik mag hopen dat hij die altijd zal behouden. Want Róman maakt zijn eigen wereld. Hoe erg is het dan dat hij nog niet weet hoe je röntgenfoto schrijft?
Zojuist kroop hij bij me en vroeg: “Mam, kun jij Jack Sparrow bellen en vragen of hij op m’n verjaardag komt?” “Eeeeh, schatje,” antwoordde ik, “je weet dat dat een acteur is?” “Duh. Da’s Johnny Depp. Maar dan kun je die toch bellen?” Hij scoort er vast geen citopunten mee. Maar ik reken Róman helemaal goed.
Sommige stellen praten eindeloos over of en wanneer ze aan kinderen willen beginnen. Bij Danny Froger en zijn vriendin Ann Dominique Wilten ging dat nét even anders.
Je kind komt naar je toe met een probleem: een lastige schoolopdracht, ruzie met een vriend(in) of gewoon een rotgevoel. Wat doe je dan? De meeste ouders schieten meteen in de helpstand: advies geven, oplossingen bedenken of proberen het probleem op te lossen.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van een lezer. Deze week het verhaal van Boukje (33). Ze worstelt met de wekelijkse hulp van haar schoonmoeder. Ze wil hier graag mee stoppen, maar wil haar moment met de kinderen ook niet afnemen.
Wanneer Sia (34) eindelijk besluit de kamer van haar zesjarige zoon eens grondig op te ruimen, stuit ze onder het bed op een mysterieuze doos. Wat ze daarin aantreft, had ze nooit verwacht.