Roos Schlikker (42) is journalist, columnist en moeder van zoons Miró (8) en Róman (6). In Kek Mama schrijft ze over haar gezinsleven.
Lees verder onder de advertentie
“Moeder van Róman, ik wil even vertellen dat Róman en ik sinds gisteren gescheiden zijn.”
Het is vroeg in de ochtend en tegenover me staat het meisje met wie Róman verkering heeft. Had, moet ik zeggen. Het huwelijk heeft maar liefst drie dagen geduurd.
Plakkers
Kinderen hebben een merkwaardig veranderlijke visie op relaties. De eerste jaren klauwen ze zich vast aan de ouders. Strontvermoeiend was het soms, zo’n kind dat zich als een klimaapje rond mijn been klemde. “Mama mag niet weg!” Maar ik kan niet ontkennen dat ik het ook gezellig vond.
Niet zo vreemd, aangezien eenkennigheid mij nooit echt verlaten heeft. Ik ben ruim twintig jaar met dezelfde meneer, ken veel van mijn vrienden minstens zo lang, werk al decennialang bij hetzelfde bedrijf (de BV Schlikker Vooruit), kortom: ik ben een plakkerd.
Miró ook. Die hecht zich het liefst aan een mannetje dat hij ‘mijn allerbeste vriend’ noemt om vervolgens geregeld het deksel op zijn neus te krijgen wanneer dat vriendje besluit met iemand anders te gaan spelen. Róman zit anders in elkaar. En hij is niet alleen. Zijn hele klas doet wat betreft trouw en ontrouw sterk denken aan parenclub Hoplakee waar de buurman het het ene moment vrolijk aanlegt met Annie van de jassen om een halfuur later innig verstrengeld met bardame Sjaan te liggen foezelefozen.
Het meisje met wie Róman verkeerde was echter een meerweken-projectje. Eerst moest hij haar interesse wekken (dat deed hij door zich veelvuldig dramatisch voor haar voeten op de grond te laten kletteren), vervolgens diende ze te worden losgeweekt van een van zijn vriendjes (in liefde en oorlog is alles geoorloofd), ten slotte vroeg hij om haar hand, iets wat ze professioneel drie keer weigerde om uiteindelijk overstag te gaan.
Lees verder onder de advertentie
En nu is het uit. “Hoe kan dat nou?” vraag ik hem ’s avonds. Er volgt een moeilijk verhaal over een vriendje dat wilde mee spelen, het vriendinnetje dat dat niet goed vond en Róman die het voor het jongetje opnam door haar pop woedend op de grond te smijten. “Dat vinden meisjes misschien niet zo leuk”, zeg ik zo pedagogisch verantwoord mogelijk. Hij haalt zijn schouders op. “Ik hoef geen verkering meer.” “Oh?” vraag ik verbaasd vanwege zijn amoureuze volharding van de afgelopen weken. “Ik heb jou toch”, klinkt het simpel. En zo is het. Sommige stellen gaan nooit uit elkaar.
Schaatskoningin Irene Schouten (32) zat eind vorig jaar nog op een roze wolk: ze werd voor het eerst moeder van haar zoontje Dirk. Samen met haar man Dirk-Jan genoot ze volop van het nieuwe gezinslevens. Maar die roze wolk sloeg al snel om in zorgen toen bleek dat Dirk kampte met gezondheidsproblemen.
Elise (36) is moeder van twee zoontjes (6 en 4) en schrijft met veel liefde korte verhalen over het moederschap en alles wat daar onverwacht bij komt kijken. Haar verhalen zijn fictief, maar vaak geïnspireerd op de wereld van ouderschap met een flinke scheut herkenning, humor en een tikkeltje overdrijving. Tegelijkertijd werkt ze aan haar […]
Als je kind een hobby heeft die niet de hele dag gamen inhoudt, ben je waarschijnlijk allang blij. Als je zoon van twaalf dol is op fossielen en edelstenen, weet je in ieder geval ook waar je hem blij mee kunt maken.
De ene dag is je zesjarige een knuffelkont die geen moment van je zijde wijkt, de andere dag smijt ze boos de deur dicht omdat jij haar verkeerd hebt aangekeken. Herkenbaar?
Geheimen fluisteren, eindeloos knuffelen, hun mening geven (soms nogal luid): een kind laat met verrassende signalen zien dat het zich veilig voelt bij je. Wij delen er een paar.
In Beste Zangers draaide het afgelopen zaterdag allemaal om zangeres Bente Fokkens (24). De artiesten brachten een ode aan haar muziek én favoriete nummers. Een indrukwekkend optreden van die avond kwam van Laetitia, die als kersverse mama een gevoelige snaar raakte bij zowel Bente als de kijkers thuis.