Fotografie: Mark Groeneveld
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (8) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Het is 04.00 uur ’s nachts Amerikaanse tijd, 13.00 uur Nederlandse tijd. De tranen stromen over mijn wangen van het lachen. Ik lig alleen in bed, maar heb op FaceTime de grootste lol met mijn vriendinnen in Nederland.
We praten over onze New York trip van een aantal jaar geleden. Ik had mijn vijf beste vriendinnen naar het Centraal Station in Amsterdam laten komen en ze alleen verteld dat we een tripje gingen maken. Maar we stapten daar niet op de trein, zoals ze verwacht hadden, maar ik haalde ze op en reed ze naar Schiphol, vanwaar we voor vijf dagen naar New York vlogen.
“Zulke banden gaan nooit meer kapot”
Ik wilde ze bedanken voor onze vriendschap en hoe ze mij altijd steunen, ook in mindere tijden. Wij zijn samen opgegroeid, samen volwassen geworden en hebben alles met elkaar meegemaakt. Zulke banden gaan nooit meer kapot. Ik spreek mijn Nederlandse vriendinnen heel vaak, waardoor we niet steeds hoeven bij te kletsen en gelijk met de deur in huis kunnen vallen: “Heb je dit gezien?”, “Je raadt nooit wat er is gebeurd.” Ook als ik me niet goed voel, bel ik ze gelijk op. Zij peppen me altijd op en steunen me wanneer ik bijvoorbeeld wat woorden heb met een zus.
Ik houd ervan om nieuwe mensen te ontmoeten, nieuwe gesprekken te voeren en geïnspireerd te raken door anderen. Toch is dat anders dan een diepe vriendschap.
Voor mij bestaat vriendschap uit het delen van je gevoelens zonder schaamte, het vertellen van je geheimen in vertrouwen, oneindig advies vragen en geven, je tranen volledig kunnen laten gaan, samen door verdriet gaan en aan de andere kant geluk met elkaar delen.
Toen ik naar LA verhuisde heb ik nooit moeite gehad om nieuwe mensen te leren kennen, maar echte vriendschappen vind ik wel lastiger. Dat heeft gewoon tijd nodig. Mijn beste vriendinnen voelen als familie, als zussen. Want o ja, daar had ik er nog niet genoeg van!
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.