Fotografie: Nine IJff
Sanne is bekend van haar sketchvideo’s op haar Instagramkanaal @laviesanne. Ze is moeder van James (8), Isé (5) en Amélie (1).
“Twaalf minuten per week?! Tien graden?! Ja daaag!” is mijn reactie als mijn man voorstelt om, bij wijze van experiment, een heel koud bad te nemen ’s ochtends. “Ik ben gekke Henkie niet”, klappertand ik bij de gedachte aan deze zelfkastijding. Er borrelt al iets van een paniekaanvalletje in mijn binnenste. “Nee, mij krijg je niet zover.”
Ik dacht even terug aan het zwembad bij ons vakantieadres dat ik al aan de frisse kant vond met 22 graden. Laat staan als er nog eens twaalf graden af gaan, brrrr. Ik lees de teleurstelling van zijn gezicht af.
“Je kunt het toch proberen, schat? Zie het dan als een leuke gezamenlijke uitdaging. We gaan gewoon om en om in dat water. De stressreactie die het veroorzaakt schijnt supergoed te zijn voor je immuunsysteem en je bloedsomloop. En, niet minder belangrijk, je begint dan energieker aan de dag, en dat is dan in jouw geval weer mooi meegenomen gezien jouw gemoedstoestand soms in de ocht…”
“Ja ja ja, laat mijn ochtendhumeur er even buiten, wil je! Nogmaals, ik pieker er niet over.”
Afijn, dat gesprekje was twee maanden geleden en geloof het of niet: inmiddels zit moeders drie ochtenden in de week een paar minuten tot haar nek flink te zijn in een stervenskoud bad.
De eerste keer sprong ik de badkuip alweer uit toen ik tot mijn knieën in het water stond. Godallemachtig wat een straf. Maar stiekem was ik wel benieuwd hoe mijn lichaam zou reageren op die kou, en een beetje extra energie in de ochtend kon toch zeker ook geen kwaad?
“Als je de dag met iets oncomfortabels begint en dat weet te trotseren, geeft je dat een enorme boost.”
Wat schetst mijn verbazing, zo erg is het dus niet! De eerste seconden schrik je je wel even de tandjes, maar na een minuut kan je lichaam prima met de kou omgaan. En, het klopt dus echt: als je de dag met iets oncomfortabels begint en dat weet te trotseren, geeft je dat een enorme boost.
Als mijn buurvrouw langskomt kan ik het niet laten erover te beginnen. Ik vertel haar dat het me zo goed bevalt, die kou opzoeken ’s ochtends. “Zou dat nou niks voor jou zijn, Mel?” vraag ik. Op haar gezicht zie ik een mengeling van verbazing en afkeer. “Leuk voor jou dat je er zo content mee bent San, maar daar begin ik echt niet aan hoor!”
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:
*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden
Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.