‘Ik kan er niet aan wennen dat die koters de raarste capriolen uithalen’
Sanne is bekend van haar sketchvideo’s op haar Instagramkanaal @laviesanne. Ze is moeder van James (8), Isé (5) en Amélie (1).
Als ik mijn hoofd boven de laptop steek, zie ik hoe mijn dreumes zich met haar wankele stapjes van de poef naar de salontafel verplaatst. Mijn hartslag stijgt als ik haar zo zie zwabberen, maar ik moet een beetje vertrouwen hebben.
Net als ik m’n blik weer naar mijn mailbox wend hoor ik een harde ‘boink’. Ja hoor, daar ligt ze dan toch op haar snuit. Haar voorhoofd weer een bult rijker. Ikzelf een hartverzakking. Als ik haar even later troost met een knuffel en een doosje rozijntjes bedenk ik hoe rustig de fase eigenlijk was toen ze nog op haar rug in de box lag te pruttelen. Kon ik tenminste nog íéts gedaan krijgen zonder dat de pleuris gelijk uitbrak.
Capriolen
Ik vind één jaar best een leuke leeftijd hoor, maar ik kan er niet aan wennen dat die koters de raarste capriolen uithalen. Ze storten zich zonder pardon van de bank, stoppen vliegensvlug overal hun vingers tussen en klauteren op alles wat los- en vastzit.
En dan die orale fase waarbij ze weet ik veel wat voor klein grut in hun mond steken; ik schrik me elke dag weer helemaal lam. Dat ik misschien iets te veel filmpjes heb gekeken van artsen die vertellen waar kleine kinderen mogelijk in kunnen stikken, helpt ook zeker niet voor mijn gemoedstoestand.
Lees ook – 9 manieren om je huis veilig te maken voor kinderen >
Het volgende ongelukje
Mijn man kan er beter tegen; het lijkt hem sterk dat ze zomaar ergens in stikt en qua valpartijtjes roept hij altijd koeltjes dat ze zo vanzelf leren inschatten wanneer iets wel of niet kan. Ik doe echt mijn best om net zo nonchalant te zijn als hij, maar op het moment dat ik de teugels even laat vieren dan, hoppa, dient het volgende ongelukje zich alweer aan.
“Dat kostte me weer tien jaar van mijn leven”
Vorige week bijvoorbeeld, toen dacht ik wel even de vaatwasser uit te ruimen terwijl Amélie met het rekje zat te spelen. Wat kon er immers gebeuren, ik stond er pal naast. Toch kreeg ze het voor elkaar om in een oogwenk met rekje en al naar voren te vliegen en met haar neus op een uitstekend pinnetje terecht te komen. Dat was weer tien jaar van mijn leven.
Ik ben altijd blij als ik haar tijdens het naar school brengen van de oudste twee een kwartiertje in de draagzak kan doen. Lekker dicht bij mij. Maar belangrijker nog: dan kan ze tenminste effe nergens heen.
Dit artikel staat in Kek Mama 05-2023, verkrijgbaar in de winkel vanaf 2 mei.
Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:
*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden
Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
