‘Een uurtje speeltuin lukt me nog net’

Ik ben een huismu(t)s. Zo, dat is eruit. Als ik op Instagram weer eens plaatjes voorbij zie komen van moeders die voor de tigste keer met hun kroost de Efteling bezoeken, realiseer ik me dat de benaming ‘huismus’ eigenlijk heel erg op mij van toepassing is.

Mijn kinderen hebben bijvoorbeeld nog nooit één stap in de Efteling gezet. Een boswandeling met het hele zooitje ongeregeld? De laatste kan ik me niet meer heugen. Oké, Monkey Town, daar slingert de jeugd hooguit twee keer per jaar rond, als ik echt in een goede bui ben. Eén keer per jaar een bioscoop onveilig maken redden we nog net. En dan een middagje zwembad, give me a break.

Lees ook – ‘Uitjes? Niets daarvan: zó ziet de zomervakantie van mijn kinderen eruit’ >

Huismus

Een uurtje speeltuin krijg ik er nog ternauwernood uitgeperst maar dan moet ik écht wel in een holadijee-stemming verkeren. Eer dat ik de hele bups heb gemobiliseerd en de emmertjes, schepjes, voetballen en pingpongbedjes zijn verzameld, staat het zweet al in m’n bilnaad. En als ik dan eindelijk tussen de neergekwakte jassen een bankje heb weten te bemachtigen is er altijd wel iemand die honger of dorst heeft, naar de wc moet of het toch eigenlijk te saai vindt.

“Eer dat ik de hele bups heb gemobiliseerd staat het zweet al in m’n bilnaad”

Nee echt, voor een uitje met de kinderen, mij niet bellen. Iets wat er op leek, het kerstmarktgebeuren bij Intratuin, volgens mij ons laatste uitstapje, vond ik na een uur wel weer welletjes, waarna we met de oren in de nek huiswaarts keerden. Pff, kon ik weer een jaar vooruit.

De hort op

Of ik me er schuldig over voel? Neuh. Denk ik dat mijn kinderen iets tekortkomen? Ook niet. Ze steppen heerlijk door de straat, skeeleren dat het een lieve lust is, kleuren de hele buurt met hun stoepkrijt en verzamelen lieveheersbeestjes. De opa’s, oma’s, ooms en tantes staan in de rij om met ze de hort op te gaan; zij vinden het wél leuk en dat gun ik ze.

Ik kan voor andere activiteiten worden ingezet. Wat te denken van bordspellen, voorlezen, of publiek zijn bij kamervoorstellinkjes. Een robbertje stoeien, puzzels leggen, poppenhuizen inrichten, hutten bouwen, koekjes bakken, no problem. Eigenlijk heb ik, hoe je het ook wendt of keert, slechts één enkele voorwaarde: als ik er maar niet het huis voor uit hoef. Valt wel mee toch?

Dit artikel staat in Kek Mama 06-2023, verkrijgbaar in de winkel vanaf 30 mei.

Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:

*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden

Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.