Beeld: Paulien van Beusekom
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en
heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare
als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
Een tijdje geleden schreef ik dat ik een vriendin zou helpen bij haar laatste kans om een kindje te krijgen. Het was geen gemakkelijke beslissing, maar gaandeweg kreeg ik steeds meer twijfels en heb ik me teruggetrokken als donor. Dat was geen makkelijk besluit, want voor haar is het vijf voor twaalf. Ik lag er ’s nachts wakker van. Wat als ze door mij haar droom om moeder te worden niet ziet uitkomen? Ik zou mezelf dan niet meer in de spiegel kunnen aankijken.
Ze is 42 en gaat voor haar laatste kans op het moederschap. En ondanks dat ik haar dat uit de grond van mijn hart gun, kon ik er zelf toch niet mee doorgaan. Zoiets kun je alleen doen als alle gevoelslichten op groen staan. Dat stonden ze aanvankelijk ook, maar na een paar maanden doneren zijn er één of twee op rood gesprongen. Dan moet je eerlijk zijn, naar haar en ook naar jezelf. Ik hikte er al een paar weken tegenaan om het haar te vertellen. Hoe vertel je überhaupt zoiets? Hoe zou ze reageren? Zou door mijn besluit haar mogelijkheid om haar droom uit te laten komen compleet vervliegen?
“Zou door mijn besluit haar mogelijkheid om haar droom uit te laten komen compleet vervliegen?”
Toen we weer even bij elkaar kwamen om de voortgang te bespreken, vertelde ze dat ze nog eens had geïnformeerd bij een kliniek en dat ze daar tóch in aanmerking kwam om via een traject zwanger te raken. Door haar leeftijd dacht ze lang dat ze daar al te oud voor was ‘en,’ zo zei ze ‘dat traject wilde ze ook graag proberen’. Dat was het moment dat ik haar vertelde dat ik inmiddels ook sterk geloofde dat dat voor haar de meest geschikte weg was en dat er na twee keer doneren liever geen derde keer zou komen van mij.
Lees ook – Patrick riep in een vlaag van verstandsverbijstering tegen zijn puber: ‘Als je over gaat, koop ik een fatbike voor je!’
Er was namelijk iets anders dan de eerste keer dat ik donor werd voor een vriendin. Het onregelmatige karakter, het wekenlang stand-by staan (ze was nogal onregelmatig in haar cycli), en daarnaast thuis alle ballen hooghouden met de fulltime zorg voor mijn kinderen en mijn kneiterdrukke werkagenda. Ik kon wel dénken en voelen dat ik het doneren er ook nog bij kon hebben, maar in de praktijk voelde dat na twee maanden steeds meer als een last.
Zij liet me het profiel van een donor zien uit Denemarken die ze zou kunnen kiezen en met een diepe opluchting dat haar kansen op haar droom nog springlevend waren, gaf ik haar een innige knuffel. Ik was dankbaar voor haar en opgelucht voor mezelf.
Nu is ze in het proces via een vruchtbaarheidskliniek en wacht ik met heel mijn hart op de dag dat ze me een berichtje stuurt dat ze zwanger is. Dat zou een groot cadeau zijn.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Hoe combineer je het ouderschap met een goedlopende carrière? In ‘De ladder op’ interviewen we bekende Nederlandse vrouwen hierover. In deze editie: Loes Daniels (36). Zij en haar partner Roderick zijn trotse ouders van Hugo (2,5) en Lotti (7 maanden).
We kennen ze allemaal: die ene vriendin die keer op keer verliefd werd op de verkeerde man. Charmante praatjesmakers, mysterieuze types of gewoon regelrechte bad boys. Volgens de sterren is dat geen toeval: sommige moeders hebben er simpelweg een handje van om steeds weer te vallen op het verkeerde type.
Soms gebeurt het opeens: je kind wil een rigoureuze verandering in zijn uiterlijk. Waar je zelf nog denkt aan knipbeurten van een paar centimeter, komt je zoon doodleuk met een ander idee bij de kapper. Het overkwam Sam.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Steeds de Insta van je ex checken helpt niet om over je scheiding heen te komen, dat snapt Renée heus wel. Maar zich verliezen in het partyen op Ibiza lukt haar ook niet. Totdat ze na een toevallige ontmoeting alsnog weet te ontdooien. En hoe.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.