Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (13) en Phaedra (10). Elke vrijdag schrijft ze rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven en het moederschap.
‘Patricia, neem een chill pill. Echt, het zit harstikke goed met dat feminisme. Je maakt je veel te druk om niets. Nederland is hartstikke inclusief. Sterker nog: je kunt tegenwoordig uit 73 verschillende genders kiezen!’
Hoe vaak ik dit wel niet te horen krijg. Ja, the struggle als feminist is very real vandaag de dag. En het laatste dat ik wil, is gelijk krijgen, maar toch kreeg ik het van de week wel toen de krantenkoppen schreeuwde dat er voor de allereerste keer een minister met zwangerschapsverlof ging. OOIT!
“Er is een cultuurverandering nodig om vrouwen als toegewijde moeders én capabele leiders te zien”
In de eerste instantie denk je: ‘Super, zie je wel, we zijn lekker bezig’. Maar als je er net even iets langer bij stilstaat, dan is het een absurde middeleeuwse krantenkop. Ik schrok er echt van. Het feit dat een Nederlandse minister nog nooit met zwangerschapsverlof is gegaan, zegt alles over gendergelijkheid en de perceptie van vrouwen in leidinggevende posities.
En laten we eerlijk zijn, dit is slechts het topje van de ijsberg. Een grotere cultuurverandering is nodig om deze diepgewortelde overtuigingen aan te pakken. Om het simpele feit om ons vrouwen te zien als zowel toegewijde moeders als capabele leiders.
Lees ook – ‘Ik dacht altijd dat zwangerschapsverlof een soort vakantie was, maar het tegendeel bleek waar’ >
‘Maar wacht eens even Patricia, dit heeft ook met leeftijd te maken. Vaak hebben ministers eerst een andere functie gehad alvorens ze in de politiek belanden’.
Dan is mijn repliek ‘Bullshit’. Weet je hoeveel ministers vader zijn geworden tijdens hun politieke carrière? Zat! Dus dat argument veeg ik direct van tafel als je het niet erg vindt.
Het schrijnende is dat er wel degelijk eerder ministers zijn geweest die zwanger waren tijdens hun ministerschap, alleen hebben zij zich destijds ziek moeten melden. Ja, je leest het goed. Ziek!
Tussen 2004 en 2006 gingen Karien van Gennip (CDA) en Melanie Schultz van Haegen (VVD) beiden twee keer met zwangerschapsverlof. Nou ja, ze hebben zich dus ziek gemeld, omdat er in het handboek voor bewindspersonen geen regeling voor zwangere ministers stond.
Ok, mooi dat het er nu wel is, maar we moeten dus wel degelijk bij de les blijven, want we zijn er echt nog lang niet.
In de tussentijd wens ik Liesje Schreinemacher (demissionair minister van Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking) een ontzettend fijn zwangerschapsverlof toe en ik zal de redactie vragen haar een stapel Kek Mama’s op te sturen!
Welcome to the club.
Wil je de column van Patricia liever luisteren? Dat kan. Elke zondag tussen 16.00 en 18.00 leest ze ’m voor op Wild FM.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.