Patricia over zwanger gewichtheffen: ‘Vrouwen moeten zélf inschatten wat ze aankunnen’

Ik reposte afgelopen week een filmpje van een hoogzwangere vrouw dat veel ophef veroorzaakte. Ze was 38 weken zwanger en aan het gewichtheffen. Toegegeven, in eerste instantie een bijzonder beeld, maar dat komt vooral omdat hoogzwangere vrouwen meestal afgebeeld zijn met een gelukzalige blik in hun ogen en hun handen om hun buik.

Lees ook – ‘Ik had me nog zo voorgenomen om een vrolijke feminist te zijn'

Het beeld van een hoogzwangere getrainde vrouw levert direct allerlei conflicten in ons hoofd op. ‘Is dit niet gevaarlijk voor de baby?’ of ‘waarom in godsnaam doet deze vrouw dit?’  Ik reposte het filmpje omdat ik graag fysiek sterke vrouwen een podium geef op mijn Instagram, om zo de stereotypen tussen man en vrouw bloot te leggen. In ons dagelijks gesprek zijn mannen namelijk áltijd en per definitie sterker dan vrouwen. Want tja zo ‘zijn ze nu eenmaal gebouwd’. Maar er is echt een legio vrouwen dat vele malen sterker is dan een legio mannen.

Oude frustratie

Goed, ik belandde tevens ook in een oude frustratie. Ik zal je vertellen waarom. Voordat ik zwanger was liep ik heel veel hard en ook tijdens mijn zwangerschap heb ik het een tijdje volgehouden. Toen ik mijn dochter eenmaal gebaard had (notabene door middel van een keizersnede) voelde ik me ontzettend zwak. Ik was echt een schim van mijn fysieke-zelf. Toen ik zes weken na mijn keizersnede het hardlopen weer oppakte, werd ik instantly gelukkiger. Het was niet alleen goed voor mijn fysieke toestand, maar vooral voor mijn mental health.

Teleurgesteld

Ik hou er van om goals te zetten en dus wilde ik de Dam- tot Damloop doen. Het rennen ging na drie maanden heel goed, alleen waren de kaartjes al uitverkocht. Een maand voor de loop vertelde mijn man terloops dat hij aan een kaartje kon komen, maar het had afgeslagen. Hij zei dat het misschien toch wat zwaar zou zijn voor mij. Ik was woest en ontzettend teleurgesteld. Bovendien ging ik ook twijfelen of hij misschien ook wel eens gelijk kon hebben. En dat vond ik het allerergste. Dat een man het zelfvertrouwen van een vrouw kan schaden.

“En dat vond ik het allerergste. Dat een man het zelfvertrouwen van een vrouw kan schaden”

Lang verhaal kort, hij fikste (uiteraard!) alsnog het kaartje voor mij en ik heb ‘m gerend. Met ook nog eens een supergoeie tijd. Had ik toch mooi maar met mijn postpartum lijf geflikt.

Maatwerk

Wat ik wil zeggen is dat sporten maatwerk is en dus persoonlijk. Vrouwen moeten vooral zélf inschatten waar hun lichaam toe in staat is, zwanger of niet. Dat voelen we zelf echt wel aan! Ik heb het filmpje even stilgezet en gezien wat ze nou daadwerkelijk tilt aan gewicht. Het was 22 kilo. Dat staat gelijk aan een zak hondenvoer of een grote peuter. Nou ladies, dat doen we nog één minuut voordat we een kind baren…

Wil je de column van Patricia liever luisteren? Dat kan. Elke vrijdag tussen 14.00 en 16.00 leest ze ‘m voor op Wild FM.