Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Lees verder onder de advertentie
Ooit was ik een supermom. Echt zo eentje die precies wist hoe het allemaal moest: baby’s verzorgen, slaapritmes kweken, peuters temmen, positief opvoeden en immer kalm en redelijk blijven. Ik was echt goed, je had me moeten zien. Het moge duidelijk zijn dat ik in deze periode nog geen kinderen had. En toen kwam Casper en nam ik me voor om die supermom te worden die ik voor ogen had. Ik fluisterde in zijn piepkleine oortje dat ik alles voor hem zou doen en nooit boos op hem zou worden (ik wil ter verdediging aanvoeren dat ik net bevallen en een tikje hormonaal was). Waarop mijn moeder zei: ‘Wacht maar tot-ie twee is.’ Maar dat geloofde ik niet.
Lees verder onder de advertentie
Goede voornemens
Nu is Casper zes en Nora vier en vroeg ik me voor deze column af: ben ik een supermom? En ook: ben ik de moeder geworden die ik zo graag wilde zijn? Dat laatste niet altijd. Duizend goede voornemens ten spijt, vind ik het moederschap naast een geweldig avontuur soms ook gewoon hobbelig en ingewikkeld. Dan neem ik beslissingen waar ik spijt van heb, word ik ondanks mijn gefluisterde beloftes toch (te) boos en pieker ik ’s avonds in bed over zaken als positief opvoeden en geduld hebben, twee mooie strevens die me niet altijd lukken.
Kritisch op jezelf zijn beschouw ik als een goede eigenschap. Gelukkig maar, want bij mij is die nogal sterk aanwezig. Maar het is ook een moeilijke eigenschap. Doe ik het ooit goed? Nee, want ik kan altijd wel iets verzinnen wat beter had gekund. Zal ik mezelf ooit een supermom noemen? Nee, want dezelfde reden.
Lees verder onder de advertentie
En net als ik weer eens zit te bedenken wat ik beter kan/moet/zal doen, slaat Nora twee armpjes om me heen, smoort me bijna en fluistert in mijn oor: ‘Jij bent de liefste moeder van de wereld.’ En dan valt er toch een soort kwartje. Mijn kinderen vinden me een supermom. Ik denk dat dat goed genoeg is.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”