Mariëtte Middelbeek is journalist en auteur, en columnist voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper en dochter Nora.
“Weet je wat ik zo leuk vind?” zei een vriendin, starend naar haar zoontje van één dat net kon lopen. “Ik vind het leuk dat hij overal bij stilstaat alsof het het meest bijzondere op aarde is. Zo stonden we gisteren een kwartier bij een madeliefje, zo leuk!”
Ik knikte en zei dat ik het helemaal begreep. Dat is ook zo, ik begríjp het ook. Maar ergens vind ik dit een pijnlijk onderwerp, want ik wilde dat ik deze eigenschap ook heb. Het vermogen om eindeloos stil te staan en te kijken. Het vermogen om heel geduldig te zijn. Het vermogen om te luisteren, ook al duurt een verhaal vierenhalf uur en is er geen enkele clou (het gemiddelde kinderverhaal, zeg maar). Helaas mis ik dit gen.
Lees ook
Mama is ongeduldig: ‘Dat gemier ook altijd’ >
Het starennaareenmadeliefje-tijdperk zijn we hier wel voorbij, maar het thema geduld opbrengen doet zich nu voor in een andere gedaante. Ik begin vaak alvast automatisch met het beantwoorden van een kindervraag voordat die is gesteld, omdat ik al weet wat er komt. Maar de laatste tijd merk ik dat Casper dan boos wordt. “Jij lúistert niet, jij praat!” riep hij laatst, en dat deed een beetje pijn omdat hij gelijk heeft. Ik bekende schuld en beloofde beterschap, zoals ik dat ook van hem verwacht als hij de mist ingaat. Maar helaas, het is een hardnekkige valkuil. En dus onderbrak ik nog geen twee dagen later een heel verhaal over wat de juf wel of niet had gedaan en gezegd en zei: “Maar Casper, je wéét wat juf…”
“Mam”, zei hij streng en gedecideerd waarbij ik nogal veel van mijn eigen toon herkende. “Híer hebben we het over gehad. Níet meteen antwoorden, eerst luisteren.” Beschaamd hield ik mijn mond. Hij heeft verdorie gelijk, nu denderde ik wéér overal doorheen. “Sorry schat”, zei ik en ik luisterde het hele – ein-de-loos lange – verhaal af dat inderdaad een heel andere kant op ging dan ik had vermoed “Zie je wel”, zei Casper aan het einde. “Het kan best helpen om te luisteren.” Ik denk dat ik hem binnenkort eens meeneem om naar een madeliefje te gaan staren. Lijkt me een prima training voor mezelf.
Deze column staat in Kek Mama 03-2022.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Van de sinds zaterdag vermiste kinderen Jeffrey (10) en Emma (8) ontbreekt nog altijd elk spoor. De politie zet het onderzoek voort en benadrukt dat de zaak topprioriteit heeft. Ook meldt de woordvoerder dat er intensief contact is met de Duitse autoriteiten.
Je peuter leert praten, awww, zo schattig. En al die woorden die ze nog net niet helemaal goed uitspreken, ook al zo schattig. Nou ja, in de meeste gevallen. Soms is ook behoorlijk gênant. En hilarisch. Voor anderen, dan.
Stel je voor: een anticonceptiepil die wél z’n werk doet, maar zónder al die vervelende bijwerkingen waar veel vrouwen normaal gesproken een hele dag chagrijnig van worden. Geen moodswings, geen opgeblazen buik, geen hoofdpijn.
Je tiener komt thuis met een rapport dat op zijn zachtst gezegd ‘ruimte voor groei’ laat zien. De instinctieve reflex van veel ouders? Iets afpakken waar het kind wél om geeft. Dan zullen ze wel moeten, is de gedachte.
Tanja Jess stond deze week stil bij een bijzonder moment: haar dochter Alice is 22 jaar geworden. Op Instagram deelde de actrice een emotionele post over haar oudste kind, die transgender is.