Beeld: Nine IJff
Mariëtte Middelbeek is journalist en auteur, en columnist voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze twee kinderen: zoon Casper en dochter Nora.
“Doen we eigenlijk wel genoeg leuke dingen met ze?” vroeg ik twijfelend aan Erik. Het was zondagochtend en we waren zaterdag – zwemles en voetbal uitgezonderd – ook al de hele dag thuis geweest. Het weekend ervoor waren we even naar de stad, maar meer ook niet. En dat terwijl het aanbod aan kinderentertainment je toch om de oren vliegt. Van musea tot pretparken tot films tot subtropische zwemwalhalla’s, er is (corona volente) eindeloos veel te doen. Dat maakt me soms aan het twijfelen: dat wij onze kinderen niet elk weekend en zelfs niet elke maand meeslepen op zo’n funtrip, is dat niet een beetje karig?
Oké, als ik terugdenk aan vroeger herinner ik me dat we in de zomer vaak naar zo’n grote buitenspeeltuin gingen en dat we een keer naar het Concertgebouw togen voor een op zichzelf prachtige uitvoering, ware het niet dat ik klassieke muziek destijds nog niet op waarde wist te schatten. Mijn jeugd was geen aaneenschakeling van funparken en interactieve musea. Wel van eindeloos buitenspelen, uren met de poppen en veel lezen. Was dat erg? Ik vermoed van niet, want ik ben er best gelukkig uitgekomen. En toch voel ik de onrust dat ik mijn kinderen meer entertainment moet voorschotelen.
Lees ook
12x low budget (en soms zelfs gratis) uitjes met kinderen >
“Ik zoek wel even”, zei ik, toen Erik niet echt antwoord gaf en ik dat opvatte als een uitnodiging onze dag vol te plannen. Door corona zit je met tijdslots en het kostte moeite om een museum te vinden waar we terechtkonden, maar uiteindelijk had ik beet.
“Half twee of twee uur?” vroeg ik. Casper en Nora, verwikkeld in een spel waarbij hij scheidsrechter was en zij Ronaldo, keken op. “Wat?” Ik, verguld met de leuke dag die ik voor ze uitstippelde, antwoordde: “Dan gaan we naar een museum.” Twee paar ogen keken me aan vol afkeer. “Moeten we nu alwéér weg?” vroeg Casper en Nora rolde met haar ogen. “Kunnen we niet gewoon een keer thúís spelen?”
Lang verhaal kort: ik ging lekker lezen. Ronaldo kreeg die dag een rode kaart. En ’s middags maakte ik popcorn zodat we de deur niet uit hoefden om toch naar de bioscoop te gaan.
Deze column staat in Kek Mama 02-2022.
Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.