Laura Hogendoorn is hoofdredacteur van Mamaplaats en columnist voor Kek Mama. Ze woont in ’t Gooi, samen met haar vriend Oscar en hun kinderen Roef (8), Sierd (6) en Maia (4).
Lees verder onder de advertentie
“Ben jij écht verliefd op papa?!” vraagt mijn dochter van vier. “Echt?!” Ze kan het maar niet geloven: “Ik wist dat helemaal niet, mama!” Kak, denk ik. Helemaal verkeerd aangepakt kennelijk. Ze is al vier en in al die jaren heeft ze hier nog niks van gemerkt? Nee, we lopen inderdaad niet vaak kleffiebeffie over straat. Voeren elkaar niet kruislings hapjes aan tafel. En ik heb nog nooit tongend met d’r vader op het schoolplein gestaan.
Lees verder onder de advertentie
Pikante sms’jes
Maar ja, wat wil je ook. Drie kinderen binnen vier jaar krijgen en het bijbehorende slaaptekort zijn op z’n zachtst gezegd niet echt een turn-on voor de relatie. De tijd van pikante sms’jes is ietwat op de achtergrond geraakt, zullen we maar zeggen. Die waren afgelopen jaren namelijk op precies nul handen te tellen. Het aantal keer dat een bijpassend lingeriesetje aan ging: nul. Het aantal rozen: nul.
“Drie kinderen binnen vier jaar krijgen en het bijbehorende slaaptekort zijn op z’n zachtst gezegd niet echt een turn-on”
Lees verder onder de advertentie
Nee, de gesprekken hier thuis gaan over wie hoe laat waar moet zijn. “Heb jij de kinderen al gehaald als ik terugkom uit m’n werk?” “De tandpasta is op, haal jij nieuwe of ik?” “Heb jij gemerkt dat de bel van de voordeur het niet meer doet?” “Jij hebt de grijze bak toch wel aan de weg gezet vanochtend? Nee? Nou lekker dan…” Kijk, dát zijn onze gesprekken! Mja, als ik eerlijk ben, zou ik als kind hier ook niet meteen uit opmaken dat er sprake is van een hartstochtelijke verliefdheid tussen beide ouders, nee.
We besluiten dat het goed is als we wat openlijker onze liefde voor elkaar laten zien. Want heus, die is er echt nog wel. Misschien een beetje diep verscholen en als een heel klein waakvlammetje, maar toch. En dus kom ik de volgende ochtend – fris gewassen en met een leuk setje onder m’n jurkje (geen hond die het ziet, maar het gaat om het idee) – aan het ontbijt. Ik sla m’n arm om hun vader heen en geef hem een kus. Dit gaat lekker, denk ik.
Tot ik vanuit m’n ooghoek zie ik dat onze zoon van acht kokhalzende bewegingen maakt: “Please pap en mam, kan dit even ergens anders? Dit is echt heel erg goor.”
Zucht, het is ook nooit goed.
Dit artikel staat in de Kek Mama Liefdesspecial 2022.Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.