Kek Mama’s Malu heeft de knoop doorgehakt: na drie jaar gaat ze zoon Mack voor het eerst in zijn eigen bed leggen. En dat is best even slikken.
Ik heb nog even – Mack wordt immers pas over vijf maanden 3 jaar – maar ik krijg het nu al te kwaad bij het idee. Dat zoete gesnurk naast me, die zachte handjes over m’n wangen, die fijne kachel tussen ons in en zelfs zijn puntige knieën in m’n zij: ik ga het enorm missen.
We hebben Mack vanaf zijn eerste jaar altijd tussen ons in gelegd. Niet alleen omdat we ’s nachts geen strijd wilden, ook omdat hij non-stop huidhonger had en met z’n gevoelige karakter zomaar vijf keer per nacht wakker kon worden. Na een dag met veel prikkels, bijvoorbeeld. Maar ook als zijn tandjes doorkwamen of gewoon, omdat hij een heftige droom had. Een aai over de bol was vaak al genoeg om ‘m weer in slaap te krijgen. We zouden dus wel gek zijn als we hem in zijn eigen kamer zouden leggen, vonden we. En daarbij: hij had nu eenmaal sterke behoefte aan deze geborgenheid.
Nu zijn we bijna twee jaar verder en merken we dat Mack enorme stappen maakt in zijn ontwikkeling. Hij vindt het stoer om dingen zonder hulp te doen, weet precies wat hij wel (én vooral niet) wil en slaapt sinds een paar maanden klokje rond zonder wakker te worden. Kortom: hoog tijd om hem eens in zijn eigen mandje te laten slapen, opperde z’n vader. Want zo’n kind diagonaal over het bed is ook niet altijd even bevordelijk voor je nachtrust.
Ik moet ‘m daar gelijk is geven, maar hoe melancholisch het ook klinkt: voor mij wordt dit een emotionele afsluiting van een bijzonder hoofdstuk. En dus heb ik mezelf nog vijf maanden gegeven om aan het idee te wennen. Oh, én om van zijn kamer, dat nu vooral dient als washok, een coole dinoroom te maken. Want als we het doen, moeten we het goed doen.
Lees ook
Willeke (33) slaapt met haar hele gezin in één bed >
Hoe dichterbij het moment komt, hoe lastiger ik het vind. Maar ik weet ook dat Mack na het zien van zijn kamer er waarschijnlijk niet meer weg wil. En toegegeven: als ik hem straks met die lange benen in zijn eigen grote bed zie liggen, maakt dat me apetrots. Al blijf ik stiekem hopen dat hij ’s nachts nog weleens uit zijn stoere peuterbed rolt en als een warm kacheltje tussen ons in kruipt.
Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg Kek Mama op Facebook >
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (8), Vieve (7) en Lilou (4). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Schoonmoeders… do we need to say more? Je hebt soms geluk met een ontzettend lieve schoonmoeder, en soms de pech met een schoonmoeder from hell. Die van Annissa zit er ergens tussenin, maar komt soms op zijn zachtst gezegd wat onhandig uit de hoek.
De wil is er, de outfit ook, maar soms komt de gedroomde versie van je fitte zelf toch niet helemaal overeen met de werkelijkheid.