Malu Pesulima (28) woont samen met Romano en is moeder van Mack (1).
Het is zomer 1999. We staan op het punt te vertrekken als ik als zevenjarig meisje ongeduldig in de deuropening sta. Ik kijk gefascineerd naar m’n vader die met militaire precisie de laatste centimeters van de auto vult. Strandstoelen, badlakens, vier weekend- en drie boodschappentassen met koffie, wasmiddel, broodbeleg en pakjes drinken: hij propt de wagen zo vol dat-ie zelfs de achterbank niet onbenut laat. Dat z’n twee kinderen ook nog mee moeten, lijkt hij door alle hectiek te zijn vergeten.
Het is voor mij de eerste vakantie naar het buitenland. België weliswaar, maar: over de grens. Kan ik tijdens het kringgesprek op school tenminste ook zeggen dat ik écht weg ben geweest, hoor ik mezelf nog denken. We hadden het als gezin niet heel breed en bleven als een van de weinigen altijd in Nederland. Hoe stom ook, daar schaamde ik me voor.
Lees ook
Voor deze vakantiebestemmingen zit je (maximaal) 3 uur in de auto >
Na een uur proppen, kunnen we vertrekken. Een airco hebben we niet – enkel een ventilator die lauwe lucht blaast – dus met zo’n 30 graden gutst het zweet al gauw uit onze poriën. Bewegen kan ik me nauwelijks door de koelbox tussen mijn benen en na een kwartier staan we al in de file. Als we vervolgens op de krakende radio horen dat de opstopping voor twee uur vertraging kan zorgen, raamslingers aan weerskanten het begeven en ik ‘héél, maar echt héél nodig’ moet plassen, is de vakantiesfeer bij m’n ouders ver te zoeken.
Toch koester ik de warmste herinneringen aan deze primitieve tripjes. Er moest dan wel op de kleintjes worden gelet, na een jaar hard werken voor mijn vader waren we voor één week compleet als gezin.
Nu, twintig jaar later, hebben vriend en ik wel de luxe om naar een warme bestemming te vliegen. Maar heel eerlijk? Daar gaat het me eigenlijk niet om. Als ik terugdenk aan de vakanties van vroeger, herinner ik me bovenal hoe heerlijk ik het vond dat we samen waren. En juist dat gevoel wil ik mijn zoon meegeven. Misschien dan wel zonder lauwe ventilator, krakende radio, onhandige koelbox en defecte raamslingers, maar mét de warmte van een liefdevol gezin. Want daar kan geen chic vakantieland tegenop.
Deze column staat in het Kek Mama Zomerboek 2019.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.