Hoe goedbedoeld ook, Malu kan er niet tegen als wildvreemden aan haar zoon zitten. ‘Ik knijp een voorbijganger toch ook niet zomaar in z’n wang?’
Het is een zonnige zaterdagmiddag. We lopen met z’n drieën door de stad en omdat Mack het zat is om in de wagen te zitten, tilt vriend ‘m op – iets wat we wel vaker doen als-ie begint te jengelen, want van een nieuwe angle bloeit hij helemaal op.
Dat blijkt ook wel als hij vervolgens niet kan stoppen met lachen naar mensen die voorbijlopen. Een wat oudere vrouw die naast de frietkraam geduldig wacht op haar bestelling, merkt onze vrolijke baby op en loopt op ‘m af. Eerst met wat ge-koetjie-koetjie, maar vervolgens ook met een uitgestrekte arm die vluchtig richting de wang van ons kind gaat. Ze knijpt erin. Dan pakt ze z’n handje en maakt er met haar mond scheetgeluiden tegenaan.
Ik zie aan m’n vriend dat-ie ’t liever niet heeft. Ook ik sta perplex, maar het gaat allemaal zo snel dat we pas de kans hebben om elkaar aan te kijken als de vrouw wegloopt.
Lees ook
Moeder Breanne: ‘Mijn dochter hoeft niet met vreemden te praten’ >
Niet eerder hebben we iets soortgelijks meegemaakt (het is immers ons eerste kind) en nu pas beseffen we dat we nooit hebben besproken hoe we met zo’n situatie omgaan. Trek je je kind weg? Vraag je vriendelijk of ze dat alsjeblieft wil laten? Laat je het maar gebeuren om scheve gezichten te voorkomen? En moeten we er überhaupt wel zo’n ‘ding’ van maken? We vinden het lastig. Helemaal omdat mensen die aan je kind zitten, het ongetwijfeld goed bedoelen. En daarbij: ik snap het ook. Als ik een baby zie met guitige appelwangen, wil ik óók niets liever dan erin bijten.
Toch hebben we besloten dat, als het voor ons niet goed voelt, we er de volgende keer iets van zeggen. Familie of vrienden die zoiets doen? Prima. Maar iemand die we niet kennen… Liever niet. Als diegene ons vervolgens raar aankijkt, dan vraag ik of zij het wél leuk zou vinden als een wildvreemde in haar wang zou knijpen. Ik weet het antwoord al.
Malu Pesulima is webredacteur bij Kek Mama en woont samen met Romano. Zoon Mack is inmiddels acht maanden oud.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Sara (37) was er klaar mee dat de mental load altijd op haar bordje kwam zonder enige waardering en dus besloot ze het een week aan haar man Daan over te laten.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Soms moet je als ouder creatief zijn. Niet liegen, maar strategisch de waarheid een beetje verbuigen. Oftewel, een leugentje om bestwil.