‘Loslaten. Verdomd lastig als je het mij vraagt’

“Lekker boeiend”, klinkt het ongeïnteresseerd uit de mond van mijn dochter nadat ik vroeg of het volume tussen haar en haar broertje iets zachter kon. Stiekem moet ik een beetje lachen om dit prepuberale gedrag, maar het gevoel dat ze een loopje met mij neemt, heeft de overhand. Ik berisp haar, maak weinig indruk en we leven nog lang en gelukkig.

Lees ook – Kind opeens in de bovenbouw: ‘Heb ik hem wel voldoende losgelaten?’ >

Eigengereid

Pfff, opvoeden is zo makkelijk nog niet. Hoe ouder Elin en Mats worden hoe langer de gesprekken om mijn punt duidelijk te maken. Naast dat het soms vermoeiend is, vind ik het ook geweldig om te zien hoe eigengereid ze beiden worden en hoe gehaaid en slim ze zijn én hoe vaak mijn eigen uitspraken tegen mij gebruikt worden. Als geheel onafhankelijk persoon vind ik natuurlijk dat ik de twee leukste mensen op de wereld heb gezet.

“Hoe ouder ze worden, hoe langer de gesprekken om mijn punt te maken”

Maar ik kan weleens bang worden van de verantwoordelijkheid die bij de opvoeding komt kijken: hoe zorg ik ervoor dat die twee met een open blik, zonder al te veel angst, zelfstandig en met enige zelfreflectie en zelfliefde de maatschappij ingaan? Het zou goed zijn om je kinderen de ruimte te geven ze onderuit te laten gaan en teleurstellingen te laten ervaren.

Loslaten. Verdomd lastig als je het mij vraagt, want mijn oermoedergevoel zegt dat ik ze voor allerlei kwaad wil behoeden, dat de tijd te snel gaat en ik ze juist zo lang mogelijk wil vasthouden. En dat doe ik dan ook na zo’n lange discussie, als mijn punt eindelijk duidelijk is: een ellenlange knuffel.

Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen:

*Goedkoper dan in de winkel
*Lees elke maand als eerst Kek Mama
*Gratis verzonden

Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.