‘Toen ik de namen voor mijn kinderen bedacht, vond ik déze dingen belangrijk’

Hoe heten jullie kinderen en ben je daar (na zoveel jaar) nog steeds tevreden mee? En ben je tevreden met je eigen naam?

Ik heet dus Ellen, en hierbij zeg ik vast sorry tegen alle vrouwen in dit land die Ellen heten (of ouders die hun dochter net Ellen hebben genoemd), maar ik vind het een hopeloos ouderwetse naam. Voordat Miles werd geboren kocht ik een namenboek (op Curacao, dus het namenboek was Amerikaans) en daar stond Ellen in het rijtje namen onder het kopje: sitting on the porch in the 50s. Met andere woorden: een naam voor huisvrouwen in de jaren vijftig die hele dagen op de veranda zitten. In de schommelstoel zeker, ook nog. Zo’n naam is Ellen. Ik vond het al niet veel, maar dat stempeltje was extra jammer.

Weinig opties

Ik weet dat mijn ouders echt wel hun best hebben gedaan om iets moois uit te zoeken. Net zoals mijn zussen en ik zijn mijn ouders onderwijsmensen en dan ken je een triljoen namen, waarvan je 99% níet gaat/kunt gebruiken voor je eigen kinderen. Meestal hangt er namelijk een herinnering aan die naam. Als ik mijn moeder mag geloven, was de Ellen die ooit in haar klas zat wél een leuk meisje, met rood haar en sproetjes. Mijn vader kwam verder met de naam Linda (en sorry, Linda’s in het land), maar ik ben toch blij dat het geen Linda is geworden. Mijn moeder kwam met Karlijn (sorry aan alle Karlijns), maar dat vond ik ook niet zo’n topper. Ellen dan maar, ik moet het ermee doen. Elle had ik leuker gevonden.

Internationale naam

Wat wel een voordeel is aan de naam Ellen, is dat het een redelijk internationale naam is. Ik heb best veel gereisd en het is overal uit te spreken. Mijn lieve zusters Niki en Lotte (overigens vind ik dat veel leukere namen dan Ellen), hebben het wat dat betreft iets lastiger. Niki wordt Nikki en Lotte wordt Loddie in het Engels. Uiteraard is het voor heel veel mensen totaal niet belangrijk of een naam in het buitenland uitgesproken kan worden, maar het kan meewegen in de keuze.

Ellen is ook een naam die rijmt op veel woorden. Nu ben ik vroeger niet gepest, dus ook niet met mijn naam, maar pesten vanwege een naam komt helaas veel voor. Meest gehoorde grapjes in mijn geval: Ellen houdt van frikandellen. Ellen heeft snottebellen. Rellen met Ellen. Nou, heftig zeg. Dan hebben Ruth en Puck het lastiger these days. Aan de andere kant; kinderen vinden altijd wel een stomme reden om te pesten. Als het je naam niet is, dan is het wel iets anders.

Lees ook: Ellen over babyuitzet: ‘Eigenlijk bizar dat zo’n ieniemini mensje zóveel spullen nodig heeft’

Voorwaarden babynaam

Toen ik de namen voor mijn kinderen bedacht (uiteraard samen met mijn partners), vond ik een paar dingen belangrijk.

1. Geen top 10 naam. Ieder z’n keuze, natuurlijk, maar voor mij was dit een no go. Ik wilde graag iets origineels of op z’n minst een naam die je niet drie keer hoort in één klas.
2. Het moet passen bij de achternaam en het opvolgende kind moest qua naam ook een beetje passen bij de vorige. Met Lewis had ik daarmee een redelijk ingewikkelde weg ingeslagen, want zoek maar eens iets dat past bij Lewis. Ik denk dat we daar met Miles goed in zijn geslaagd. Lewis en Koos klinkt toch anders.
3. Het moet goed uit te spreken zijn. En daarmee ben ik een beetje de mist in gegaan, vrees ik. Toen we voor het eerst bij het consultatiebureau zaten werd Lewis Leeuwis genoemd en Miles wordt met regelmaat Mels of Maïs genoemd. Nou ja, het gebrek ligt bij de ander, zullen we maar zeggen. Sophia is dan toch makkelijker.

Keuze was snel gemaakt

Als ik een jongen was geweest, had ik Bas geheten. Allebei mijn jongens hadden Olivia geheten als ze een meisje waren (zou ik nu dus niet meer voor kiezen, want: top 10 naam én een liedje van … moet ik even opzoeken … ) en Nils had Anne geheten als meisje. Mijn zusjes hadden Paul en Carel geheten. Dat is ook een ding, die vernoemingen. Ik had echt medelijden gehad met Lotte als ze was vernoemd naar mijn lieve papa, hoe mooi het idee ook is. Voor Sophia hadden we nog geen jongensnaam, zo ver waren we niet. We wisten wel meteen dat we Sophia allebei mooi vonden, dus vanaf 14 weken zwangerschap stond haar naam al vast. Tijdloos, internationaal, het past bij Lewis en Miles én het is origineel. Ik ken geen één Sophia en op de klassenlijsten van de basisschool van de jongens stond ook geen enkele Sophia. Toch leuk. Wel fijn dat we er snel uit waren, want het kiezen van een naam is toch best ingewikkeld.

Tevreden met je naam

Op Instagram en Facebook stuurde ik deze week een poll de wereld in. Ben jij tevreden met je naam? 87% is tevreden met zijn of haar naam (waaronder twee Ellens), 5% zegt Nee, gewoon nee. 3% is weleens gepest met zijn of haar naam en 5% vindt zijn of haar naam niet fijn, omdat het in andere talen niet uitgesproken kan worden.

Dus, aankomende ouders, weet wat je kiest voor je kind!

Oh ja, het liedje Olivia is dus van Antoon. Ik dacht Lil Kleine of Nielson. Zoiets. Blijkbaar word ik oud. Ik ga op mijn schommelstoel op de veranda zitten. Doei!

Meer Ellen? Volg haar op Instagram. Je leest haar vorige columns hier terug.

De feestdagen staan voor de deur. Ben jij nog op zoek naar cadeau inspiratie? Wij hebben een perfecte kerstdeal voor je: 4x Kek Mama magazine voor maar 15 euro. Kek Mama is de #1 glossy voor moeders, met kinderen van 0 tot 12 jaar. Kek Mama brengt je elke maand eerlijke verhalen, persoonlijke interviews en herkenbare columns. Sluit snel de deal af, want op=op.