Beeld: Rianne Barger
Geke (@gekeborn) is 28 jaar, verloskundige, echoscopist, anticonceptiespecialist, auteur en maakt daarnaast de podcast Zwanger & Zo. Hierin deelt ze verloskundige informatie en positieve bevallingsverhalen om aanstaande ouders te inspireren en ervaringen te delen. In haar column neemt ze ons mee in haar onregelmatige leven als verloskundige.
‘Red jij het, moet ik iets van je overnemen?’
Verbaasd kijk ik Isabel, de arts die dienst heeft, aan. Had ze het nou tegen mij? Ik zit op mijn hurken naast Anne. Hoewel ze graag thuis wilde bevallen, zijn we zojuist aangekomen in het ziekenhuis. Haar bevalling begon voorspoedig, maar de afgelopen uren bleef haar ontsluiting hangen op zes centimeter. Thuis hebben we elk trucje uit mijn trukendoos geprobeerd: rust en ontspanning, een tijdje wachten, bewegen, traplopen, Spinning Babies oefeningen – het mocht helaas allemaal niet baten. De ontsluitingsrand leek eerder dikker dan dunner te worden. Ik vermoed een afwijkende ligging van het hoofdje van de baby, maar helemaal verklaren kan ik het niet. Met goedkeuring van Anne belde ik het ziekenhuis. Ik hoop dat een beetje weeënopwekkers en indien gewenst wat pijnstilling haar lichaam kunnen helpen het laatste stukje van de bevalling in te gaan.
Hoewel ik de zorg mag overdragen aan mijn collega’s van het ziekenhuis, besluit ik te blijven. Dat kan gelukkig qua drukte in mijn dienst en bovendien ken ik Anne goed. Dit is haar derde kindje en naast dat ik haar regelmatig gezien heb op het spreekuur, was ik ook bij een stukje van haar tweede bevalling betrokken. Daarbij is het de laatste dienst voor mijn eigen zwangerschapsverlof en vind ik het zelf ook erg leuk om deze dienst nog een mooie bevalling te begeleiden.
Als ik schuin omhoog kijk zie ik dat Isabel me vragend aankijkt. ‘Heb je er al een hele nacht op zitten?’ Snel werpt ze een blik op mijn buik. Dan snap ik waar ze op doelt. Ik schud snel mijn hoofd: ‘Nee, ik werk al een tijdje geen nachten meer. En ik red het goed, hoor. Laten we het CTG vast aansluiten, dan kunnen we zo kijken bij welke hulp Anne gebaat is.’ Isabel knikt. ‘Oké, prima. Bel me als je me nodig hebt.’ De verpleegkundige sluit het CTG aan, prikt een infuus en Isabel stapt de kamer weer af. Omdat de ontsluiting ineens wel vlot vordert – niets zo onvoorspelbaar als bevallingen – en Anne niet veel later persdrang aangeeft, sta ik niet langer bij de vraag van Isabel stil.
Als ik twee uur later, na een prachtige geboorte, in de gezamenlijke ruimte mijn administratie zit te doen, denk ik er pas weer aan. En dan plots ontroert het me. Want hoewel het klonk als een kleine vraag, was het een groots gebaar. Het was druk op de afdeling, Isabel had waarschijnlijk nog drie kamers waar ze moest zijn en kon mijn hulp bij Anne daarom goed gebruiken. Maar in plaats van ervan uit te gaan dat ik zou blijven, of dat eventueel aan me te vragen, koos ze ervoor op dat moment ook voor mij te zorgen. Haar eerstelijns collega die hoogzwanger half onder een baarkruk hing en er misschien al wel heel wat uren op had zitten. Ik glimlach. Ik hoop over een paar weken thuis te bevallen, maar stel dat het wel nodig is om naar het ziekenhuis te gaan, dan weet ik nu met nóg meer zekerheid dat mijn tweedelijns collega’s ook fantastisch voor me zullen zorgen.
Hier lees je meer over Geke en haar leven als verloskundige. Geke’s boek Goed bevallen, met 25 inspirerende bevallingsverhalen, koop je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Jij weet wanneer de opvang sluit, waar het gymshirt ligt en wat er wel in de broodtrommel mag. En je partner? Die staat er verdwaasd en geeft aan dat jij het toch allemaal beter weet, dus het aan jou overlaat. Het klinkt onschuldig, maar het heet weaponised incompetence en het zorgt ervoor dat jij structureel […]
De familie Wildeman, bekend van Een huis vol, heeft opnieuw een emotionele update gedeeld op Instagram.
We weten allemaal dat slaap belangrijk is. Maar in de praktijk? Scrollen we nog even op Instagram, kijken we tóch nog een aflevering en worden we vervolgens drie keer per nacht wakker van een kind dat dorst heeft, nachtmerries heeft of gewoon even wil knuffelen. Ouders weten: goed slapen is een luxe. Toch hebben volwassenen […]
Opvoeden: het is soms een feest, soms een fulltime les in geduld. Natuurlijk wil je dat je kind opgroeit tot een warm, zelfverzekerd mens, én dat jullie band sterk blijft. Maar met alle adviezen, podcasts en TikTok-opvoedgoeroes zie je soms door de bomen het bos niet meer.
Dat kinderen veel fantasie hebben is een feit, maar toen de kinderen van de 39-jarige Dani een mysterieuze man in hun kamer zagen, wist ze: er spookt meer tussen hemel en aarde.
Het moederschap brengt voor Irene Schouten niet alleen geluk, maar ook zorgen met zich mee.