Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (11 en 8) uit een vorige relatie én is in november bevallen van dochter Sophia met haar vriend Nils.
Lees verder onder de advertentie
De Week van de Lentekriebels zit erop en iedereen – tot aan de politiek aan toe – is ermee bezig. Medewerkers van Rutgers zijn bedreigd en er bestaat grote onrust onder ouders. ‘Waarom moet mijn kleuterdochter weten hoe ze moet pijpen?’
Glad ijs
Ik wil me niet op glad ijs begeven door er een mening over te hebben, die heb ik namelijk niet echt. Je kunt namelijk pas – vind ik – een goed gefundeerde mening over iets vormen wanneer je de feiten kent en ik wil geen misinformatie verspreiden. Ik houd het dus bij wat ik weet en zelf meemaak. Want met twee jongens in huis van elf en acht ben je echt wel bezig met verliefdheden en (seksuele) voorlichting. Dat is toch alleen maar mooi? Aan preutsheid doen we niet en Lewis en Miles mogen hun vader, Nils en mij alles vragen. We willen er vooral niet te ingewikkeld over doen. Natuurlijk, toen ik net zwanger was van Sophia en de vraag kwam: ‘Hoe worden baby’s gemaakt?’ was ik even aan het hakkelen. Ineens hadden ze wel een heel concrete aanleiding om te vragen hoe de vork nou in de steel zat. Maar naarmate we er vaker over spraken en we eigenlijk merkten dat die gesprekken helemaal niet zo stroef hoefden te verlopen, werd het makkelijker. Ik ben ervan overtuigd dat je je kinderen een grote gunst verleent door open te zijn en de dingen te benoemen zoals ze zijn. We hoeven ons nergens voor te schamen en ik wil ook niet dat zij denken dat je je ergens voor moet schamen.
“Ik ben ervan overtuigd dat je kinderen een grote gunst verleend door open te zijn”
Vreemd boekje
Een tijdje geleden kwam Lewis (groep 7, wel een jaar gedoubleerd) thuis met het boekje Lentekriebels. Hij had het tussen duim en wijsvinger vast en liet het op tafel vallen alsof het een zakdoekje vol snot was.
“Dit is een héél vreemd boekje”, zei hij.
Met andere woorden: dit is een uiterst interessant boekje
“Laat zien.”
Ik pakte het boekje en bladerde het door. Voor ik het wist waren we een half uur verder en was ik verzonken in alle weetjes en feitjes rondom pubers en ontluikende seksualiteit.
“Wat vind je ervan, Lew?”
“Niks. Wat vind jij ervan?” vroeg hij.
“Ik vind het een leuk onderwerp en erg belangrijk”, antwoordde ik. “Ik heb er veel lessen over gegeven.”
“Vonden jouw leerlingen het leuk?”
“Meestal wel”, zei ik.
De plaatjes die ik toevoegde van diverse soa’s vonden mijn leerlingen (toentertijd eerstejaars MBO, gemiddeld zestien jaar) minder geslaagd. Maar daarna werden wél de meeste afspraken gemaakt met de GGD.
“Nou, ik heb er geen zin in”, zei Lewis. Wel dus.
Hij vertrok naar boven en ik bladerde verder. De stof was helder uitgelegd en daarnaast is het ook nodig, want pubers zijn bezig met hun lichaam en ze hebben behoefte aan informatie. Met Miles, die nu in groep vijf zit en zo ongeveer moet kotsen als we het hebben over iets als zoenen, praten we wel over verliefd zijn en leuke meisjes. Dat lijkt voor hem tot zover genoeg te zijn. Ik denk dat dat belangrijk is. Kijken naar waar je kind aan toe is, wat hij of zij nodig heeft.
Levenslessen
We kunnen wat dat betreft – als ouders zijnde – toch prima inschatten (hopelijk) in hoeverre en wanneer we ons kind meenemen in (leeftijdsadequate) seksuele voorlichting? Wanneer je kind er behoefte aan heeft merk je het vanzelf en zo niet, dan heb je het er gewoon een keertje over. Krampachtig gedoe is toch helemaal niet nodig? Het zijn juist levenslessen. Al met al is het een heel vervelende ophef geworden en het is ook zonde, want het is de bedoeling dat kinderen leren op een gezonde manier om te gaan met hun lichaam. Wat vinden jullie? Is alle ophef omtrent de Lentekriebels terecht?
Meer Ellen? Volg haar op Instagram. Je leest haar vorige columns hier terug.
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Croissantjes als ontbijt, koek als tussendoortje, patat als avondeten. Sommige gezinnen hebben een heel andere definitie van ‘gezond en gevarieerd’. Wat doe je als je kind daar het liefst elke dag wil spelen – én blijven eten?
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
Je zegt “nee”, zij horen “misschien”. Jij dacht dat jij de ouder was, maar sinds deze kleine in je leven is, lijkt het alsof jíj bij hém op tijd naar bed moet. Herkenbaar? Dan heb je misschien een kind met een van deze sterrenbeelden – geboren bazen met een flinke wil.