Foto: Skip Rink
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, auteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (13 en 10) uit een vorige relatie en Sophia (2) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
Ik had het lang voor me uitgeschoven. Té lang, bleek toen ik er eenmaal mee aan de slag ging: het uitzoeken van alle kleren van mijn vier kinderen. Het nam inmiddels zóveel ruimte in beslag, ik moest er iets mee. Wanneer je met zes personen in een huis woont zul je met regelmaat de zooi moeten opruimen, want je komt altijd ruimte tekort. Ik had het nu dus al jaren niet gedaan en dat heb ik geweten.
Eerst was de vraag: wat ga ik ermee doen? Natuurlijk, ik had het állemaal kunnen schenken aan een goed doel, in de kledingbak kunnen gooien, kunnen doorgeven of nou ja … er waren vast nog honderd andere mogelijkheden, maar dat had ik grotendeels al gedaan. Ik had al veel weggegeven, teruggegeven, in goede-doelen-zakken gedaan en nog lag er een hele bult kleren te wachten. En laten we eerlijk zijn;
misschien zijn er mensen die werkelijk álles wegdoen of doneren, maar dat wilde ik dan ook weer niet. We hadden zoveel mooie (en dure) kleertjes liggen en ik ben nog altijd geen miljonair. Als ik er iets aan kan verdienen, zodat ik dat weer kan investeren in nieuwe kleding voor de kids, dan gaan we er gewoon mee aan de slag.
Zo gezegd, zo gedaan. En mijn hemel, wat hadden we nog veel mooi spul. Baby’s en kleine kindjes dragen kleding maar zó kort, het ziet er vaak nog als nieuw uit. Aan ieder kledingstuk(je) zat een herinnering en van sommige dingen kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om het weg te doen. Voor Lewis en Miles had ik jaren geleden een doos gemaakt, waar ik – naast hun eerste pakje – wat andere kledingstukken uit hun baby- en kindertijd in heb gedaan. Voor Sophia en Aiden heb ik bepaalde dingen
dus ook gehouden. Een vestje, een jurkje, oh … kijk dan wat schattig, wat klein! Het schoot natuurlijk totaal niet op en bovendien waren mijn liefste bloedjes ondertussen al mijn zorgvuldig gemaakte stapeltjes door de hele woonkamer aan het flikkeren.
Dus ik raapte mezelf bij elkaar, stond dagenlang setjes te maken en te fotograferen en zette het voor een klein prijsje op Vinted. Binnen no-time was driekwart verkocht. Het kostte wat tijd en moeite, maar inmiddels hebben we wat kinderkleren betreft een zeer opgeruimd huis. Er is overzicht en ruimte in opbergbakken en dat voelt héérlijk.
Ondertussen interesseerde het Nils geen kont natuurlijk, die heeft wel een beetje geholpen hier en daar, maar het uitzoekwerk en alles … neuh, daar heeft hij zich niet mee bemoeid. Is het dan echt een vrouwentaak, de kledingkasten van de kinderen bijhouden? Kijken wat nog past en wat niet past opbergen? Ervoor zorgen dat er nieuwe kleding komt wanneer ze uit de oude kleding zijn gegroeid? Ik heb vier kinderen bij twee vaders en beide mannen hebben andere kwaliteiten, zeg maar. Het is heus niet zo dat ik dat niet uit handen wil of kan geven, want dat kan ik prima, maar dan moet het wel gebeuren.
Ondertussen interesseerde het Nils geen kont natuurlijk
Ik deed een kort onderzoekje onder mijn volgers op Instagram en op het moment van typen zegt 93% van de ‘invullers’ dat de moeder die taak op zich neemt. Bij één procent gebeurt het samen en bij zes procent doet de vader het, met als kanttekening dat één van die stemmers mijn eigen liefste Nils is, die werkelijk geen idee heeft wat er allemaal gebeurt in die kasten. Hoe is die verdeling bij jullie? Wie is ‘chef-kledingkast-van-de-kinderen’?
Eerder schreef Ellen over het vakantiedilemma dat ze had. Lees die column hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Eerder was het nog de vraag of je ooit nog alleen naar het toilet kon zonder dat er een kind op schoot wilde. Maar ineens komt de dag dat ze alleen de stad in willen. Zelf shoppen, zonder mama erbij. Een mijlpaal en blijkbaar ook een risico voor je portemonnee als je onverwachts een hoge […]
Net bevallen, moe en overprikkeld wilde Juul vooral rust in haar kraambubbel. Maar mijn schoonmoeder dacht daar anders over met haar nieuwe vriend.
Ah, de peuterpuberteit. Die magische fase waarin je kleine engel verandert in een driftige dictator met kleverige vingertjes en een passie voor nee zeggen. Maar… sommige sterrenbeelden tillen dit tot een hoger niveau. Welke mini’s halen het bloed onder je nagels vandaan met hun temperament? Spoiler: ze staan gewoon al in de sterren geschreven.
Als je het thuis wat anders aanpakt dan de doorsnee moeder, kun je er donder op zeggen dat je daar commentaar op krijgt. Dus legt Pauline maar weer eens uit dat ze met volle overtuiging voor een vegan opvoedstijl heeft gekozen.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Sanne’s babyshower was niet bepaald wat ze ervan had gehoopt – sterker nog, het viel nogal tegen. Toen er daarna ook nog discussie ontstond over de rekening, was de maat vol. Volgende keer géén babyshower.
