Eigen beeld
Vrienden Dick (36) en Rob (36) werden vrijwel tegelijkertijd vader van een tweeling. Dick is vader van twee jongens (6 en 4) en een jongen-meisje tweeling (2). Rob is vader van Jonas (3) en tweeling Mila en Noud (2). Samen schrijven ze een boek over hoe het is om vader te worden van een tweeling. Want tweelingvaders zijn hoe dan ook superpapa’s, maar van tevoren weten waar je aan toe bent, is wél zo prettig. In hun column delen ze hoe het dagelijks leven met een tweeling eruit ziet.
Je zult het als nieuwe (tweeling-) vader heel snel merken: Nederland is absoluut niet geëmancipeerd. Ondanks dat we graag geloven dat we een modern land zijn, hanteren veel mensen, ongeacht achtergrond, opleiding of baan, nog altijd conservatieve rolpatronen: de vrouw zorgt sowieso voor de kinderen en het huishouden, en hoewel het vaak wel gepaard gaat met een compliment, wekt het verbazing op als je man in iets anders bijdraagt dan de financiën.
Formeel zijn de verlofregelingen tegenwoordig veel beter dan dat ze vroeger waren (en terecht). Afhankelijk van het beleid bij je werkgever (niks dan lof voor die van mij) krijg je zes weken (geboorteverlof) plus twee keer – want een tweeling – negen weken (ouderschapsverlof) deels of volledig betaald verlof, zolang je deze maar opneemt in het eerste jaar. In één jaar 24 weken verlof is natuurlijk uitzonderlijk veel, maar wij kunnen het in ieder geval iedereen aanraden om er niet te zuinig mee om te gaan.
Goed voor je als vader, als werknemer, als partner en als mens. Sowieso fijn als je de ruimte hebt en voelt voor flexibiliteit: handig voor doktersbezoek, halen/brengen bij de opvang, paspoorten ophalen bij het gemeentehuis, enzovoort. En ouderschapsverlof is ook heel geschikt is voor dagjes weg met je partner als de kinderen naar de kinderopvang zijn (want je bent niet alleen ouders, maar ook nog altijd geliefden).
Maar waar het bij een vrouw vanzelfsprekend is dat al dit verlof opgenomen wordt, moet je als man dit nog aan veel collega’s uitleggen. De reacties zijn meestal positief, maar zeker niet gelijkwaardig: “Dat zal hard werken worden met een tweeling” voor vrouwen tegenover “wat lekker, een lange periode helemaal vrij” voor mannen.
Ook parttime werken blijkt voor mannen allesbehalve de standaard. Als je als man bijvoorbeeld voor vier dagen werken kiest (we kunnen het aanraden), zullen de meeste mensen met verbazing reageren: “Wat goed, een papadag!”, “Heel knap van je dat je ook voor de kinderen zorgt!” of nog erger “Fijn dat je je vrouw daarin ondersteunt.” De meest opvallende reactie was bij mij het vaak gehoorde: “Ben je dan een hele dag alleen met drie kinderen?”, alsof dat voor mij als man een onmogelijke opgave zou zijn.
Vrouwen daarentegen krijgen heel andere reacties: “Is drie dagen niet wat veel met jonge kinderen?”, “Zou je niet langer verlof opnemen?”, maar helaas ook nog vaak “Logisch dat je voor kinderen kiest, en niet voor je werk.” En wordt aan een man ooit gevraagd hoe hij werk en gezin combineert?
Ook bij de opvang of het consultatiebureau merk je dit verschil. Sowieso zullen ze, ook als je iets anders van ze vraagt, vaak vooral de vrouw contacten of aanspreken. Een ander patroon dat we merkten is dat de kinderen wanneer ik ze ophaalde van de opvang altijd een goede dag hadden gehad, waarbij alles goed gegaan was, zonder verdere opmerkingen. Maaike kreeg vooral de kwaaltjes en instructies mee, zoals extra reservekleding of vlekjes en andere opvallendheden. En wanneer we de kinderen samen kwamen ophalen werd dit helemaal duidelijk, want een geconstateerd vlekje werd, nadat het al uitgebreid, inclusief foto, met mij gedeeld was, nog eens helemaal aan Maaike beschreven, inclusief de vraag of ze de foto “voor de zekerheid” in app zouden zetten, ook al had ik al gezegd dat dat niet nodig was.
Er is wat dat betreft nog wel een lange weg te gaan. Hoewel de gelijkwaardigheid van vrouw en man voor de wet is geregeld, kampen veel stellen nog met ongelijkwaardig ouderschap. Zo blijkt uit CBS-onderzoek dat ruim 40 procent van de jonge ouders wíl dat beide partners evenveel werken en zorgtaken uitvoeren, maar bij minder dan 10 procent van de stellen is dat het geval. Een opvallend grote kloof! Driekwart van de mensen meent dat jonge vaders minder dan 35 uur zou moeten werken, maar slechts een kwart van de jonge vaders doet dit ook.
De positieve kant van de gebrekkige emancipatie is dat iedereen (en vooral (oudere) vrouwen), tweelingvaders (maar ook tweelingmoeders) per definitie fantastisch vindt, en dat ook laat merken. Je gaat van bejaarden horen dat ze ook een tweeling zijn, hebben of kennen, maar niets is zo goed voor je zelfvertrouwen als met de tweeling in de kinderwagen (en in mijn geval onze oudste op een plankje erachter) door de supermarkt of het winkelcentrum lopen. Probeer het maar eens, je kan veel meer dan je denkt, en de rest van de wereld zal je aankijken alsof je superman zelf bent!
Zelf heb ik er dus maar een sport van gemaakt om het verschil tussen mannen en vrouwen rond kinderen en de opvoeding waar mogelijk tegen te gaan, en de verbazing vooral te oogsten. Omarm de omkijkende mensen, neem complimenten enthousiast in ontvangst, en ontwijk de onhandigheden (zoals geen verschoningskussen op veel mannentoiletten). Ingewikkeld is het niet, tijd doorbrengen met je kinderen is altijd goed, en je doet er de maatschappij plezier mee!
Meer lezen over de avonturen van de tweelingpapa’s? Hier vind je hun andere columns.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je geeft je baby met liefde de borst en kolft trouw op vaste tijden. Want: moedermelk is vloeibaar goud. Dus als iemand daar zonder overleg iets anders mee doet, raakt dat je recht in je moederhart.
Je peuter leert praten, awww, zo schattig. En al die woorden die ze nog net niet helemaal goed uitspreken, ook al zo schattig. Nou ja, in de meeste gevallen. Soms is ook behoorlijk gênant. En hilarisch. Voor anderen, dan.
We hebben allemaal onze charme. Maar sommige moeders lijken geboren om dingen uit hun handen te laten vallen, koffie over schoolpapieren te morsen of met hun jas tussen de autodeur te blijven hangen. Astrologisch gezien? Helemaal logisch. Sommige sterrenbeelden zijn gewoon onhandig. En dat is precies wat ze zo leuk maakt!
Je tiener komt thuis met een rapport dat op zijn zachtst gezegd ‘ruimte voor groei’ laat zien. De instinctieve reflex van veel ouders? Iets afpakken waar het kind wél om geeft. Dan zullen ze wel moeten, is de gedachte.
Iedere week vertelt een leerkracht aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Maartje van groep 1/2 die ineens bloed op de grond aantrof.
Volgens de jeugd van nu is jouw naam misschien wel passé. Tenminste, als we TikTok-verpleegkundige Kelley Cole mogen geloven. Tijdens haar werk op een afdeling met pubers kreeg ze te horen dat haar naam – Kelly – een ‘oude vrouwennaam’ is. En nog meer namen horen daarbij. Ai.