Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (8) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Met lichtelijke jaloezie beantwoordde ik wat appjes van vakantiegangers. Waar sommigen pas net aan hun vrije weken beginnen, zit voor ons de vakantie met zijn vieren er alweer op. Ik en de kinderen hebben nog drie weken vrij, en aan mij de taak om ze weer een beetje in het gareel te krijgen na een kleine maand met te regelmatig friet, te veel schermtijd en te vaak laat naar bed.
’s Avonds bedacht ik plannen voor onze eerste vakantiedag-zonder-papa. We zouden beginnen met boodschappen doen, besliste ik, dan hadden we dat maar vast gehad. Hoewel dat initiatief vaak begint met het klassieke zeuren, vinden ze het uiteindelijk altijd leuk. Want naar de winkel betekent verstoppertje spelen tussen de schappen (daar zijn ze bijzonder goed in) en mogelijk iets lekkers verdienen. Meteen een gratis vakantietip voor een ieder wiens kinderen écht niet mee willen naar de winkel: ga ‘scanner raden’. Oftewel: laat ze de scanner uitkiezen waarvan zij denken dat ie gaat oplichten. Als ze het goed hebben, mogen ze iets uitzoeken.
Nog vóór het ochtend werd, was mijn plan al in duigen gevallen. “Mam, ik voel me écht niet lekker”, aldus onze dochter midden in de nacht, terwijl ze naast ons kroop. Ze was gloeiend heet. De rest van de nacht werd er weinig meer geslapen, waardoor ik me ’s ochtends nog vermoeider voelde dan de avond ervoor. De plannen werden geschrapt – aangezien we thuis zouden blijven, kon ik net zo goed iets aan die ellenlange to-do list in en om het huis doen.
De demotiverend grote stapel afwas op het aanrecht leek me uit te lachen, en de berg nog te vouwen was bleek die nacht te zijn omgetoverd tot slaapplek van een van onze katten. Dan maar de voortuin aanpakken. Die ochtend ging het van ‘mama, wil je wat drinken voor me pakken’ naar onkruid te lijf gaan en van een appel schillen voor de zieke naar de beruchte berg vaat, waar ik stiekem mijn middelvinger even naar opstak, gewoon omdat het kon.
Tijdens een potje Uno met de kinderen viel de radio ineens uit. Net als de lamp. Er bleek een stroomstoring in de buurt te zijn, die naar verwachting een paar uur zou duren. De kinderen maakten zich druk over naar de wc moesten in het donker. Ik vreesde voor de inhoud van de koelkast. Maar toen mijn zoon zei “Mam, nu kun je ook niet stofzuigen!”, begon ik de voordelen te zien. En zonder elektriciteit waren de computer en TV natuurlijk geen optie: de schermen uitlaten was nog nooit zo gemakkelijk.
De nieuwigheid en spanning van de onverwachte situatie waren er snel vanaf. “Mam, ik verveel me!”, zei onze zoon. Alle dingen die ik bedacht, waren ‘saai’, maar na twaalf voorstellen zei hij eindelijk ja: hij wilde wel in de tipi spelen. Ik haalde hem uit de schuur, klapte hem uit en zag nog net een dikke spin wegschieten. Mijn zoon zag het ook. Tot zover de tent. Toen hij teleurgesteld weer naar binnen liep, sprongen de lampen en de radio weer aan.
En zo gingen op de eerste dag de schermtijdregels toch overboord. Ik snakte ernaar om een klusje te kunnen afmaken zonder onderbreking, dus ik suste mijn geweten door mezelf voor te houden dat Minecraft ‘ook echt wel leerzaam is’. En toen onze dochter zei dat ze eigenlijk wel héél graag een ijsje zou willen ‘omdat ze het zo warm had’, besloot ik ook de we-gaan-echt-weer-gezond-doen-modus maar een dagje op te schuiven.
Ik keek uit naar de avond: als mijn man weer thuis was, kon ik heerlijk op mijn gemak boodschappen gaan doen. Lekker uitwaaien op de fiets, geen prikkels, héél even niet te hoeven zorgen, hoe godsgruwelijk lief ik die twee ook vind. In gedachten was ik al onderweg, en stond ik voor de scanners. Ik hoopte op de goede. Ik had wel iets lekkers verdiend.
Meer columns van Lara vind je hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Lilian Marijnissen beviel vorig jaar september van haar eerste kindje. Dochter Lara kwam zes weken te vroeg. Lilian is samen met Joeri.
Ah kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je buren álles van je weten op de koop toe neemt.
Vakantie haalt niet bij iedereen het beste in zich naar boven, al doe je nog zo je best. Net als Feline, die zo haar best had gedaan met het boeken van de vakantie, maar waarbij het toch nog allemaal helemaal de mist in ging toen ze eenmaal op het vliegveld waren.
De eerste schooldag is voor veel kinderen een spannend moment. Nieuwe klas, nieuwe juf of meester, nieuwe kinderen… Het voelt voor sommigen alsof ze opeens in een compleet onbekende wereld terechtkomen. Niet iedereen springt blij van enthousiasme die schoolbanken in.
AVROTROS neemt afscheid van jeugdpresentatrice Fenna Ramos, ze wordt beschuldigd van wangedrag tijdens de theatertour van haar kinderprogramma Zin in Zappelin.