Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (34) en zoon Floris (bijna 2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.
Lees verder onder de advertentie
Ouders met kleine kinderen verdienen een prijs. Überhaupt, maar vooral voor de uren die elke dag opnieuw gevuld zijn met strijd, onderhandelingen en chaos nog voordat de rest van de wereld ontwaakt. De ochtend voor de ochtend, die plaatsvindt lang voordat we op kantoor aankomen en waarvan we de kater met een eerste kop koffie proberen te verwerken.
Lees verder onder de advertentie
Woesteling
De ochtend vind ik één van de meest uitdagende momenten van het ouderschap. Nog voor 08:00 uur heb ik mijn zoon – bijna twee jaar oud – al meermaals moeten redden van de dood. De dood ja, want zonder enige vorm van angst stort hij zich op een Ikea krukje met in één hand een knuffel. Vervolgens trekt hij de spiegel van de muur, de wasmand over zich heen en is hij vastberaden om achteruit de zoldertrap te beklimmen. Allemaal met een lach en veel kabaal, want het is echt geen vervelend kind – maar wel een woesteling.
Lees verder onder de advertentie
Mezelf klaarmaken terwijl ik zo’n mensje in leven probeer te houden, is op z’n minst een uitdaging. Mijn tandenborstel moet ook in zijn mond, mijn haar wil hij kammen en terwijl ik me probeer aan te kleden, gooit hij zijn knuffel in de wc en alle tampons uit de lade.
Missende tand
Het gaat ook weleens mis, zo bewijst het ontbreken van zijn voortand die welgeteld zes weken in zijn mond heeft gezeten. Een cadeautje van dat betreffende Ikea krukje. Nog meer reden om hem met haviksogen in de gaten te houden, terwijl ik probeer ons beide op een redelijke tijd de deur uit te krijgen.
Lees verder onder de advertentie
Het gevecht dat volgt – moeten blijven zitten in een autostoel is het ergste ooit – zal ik je besparen. Als ik de woesteling heb afgezet bij opa, oma of de opvang, voel ik me vaak voor het eerst langzaam in mijn lijf zakken. Naast me op de stoel ligt dan nog maar één tas – die van mij – en door mijn achteruitkijkspiegel zie ik daadwerkelijk het verkeer, zonder dat de kinderwagen mijn zicht blokkeert.
Tijd voor de andere rol
De ruimte om mij heen voelt weer van mij en het lukt me zelfs om aan iets anders te denken dan aan mijn kind en zijn behoeften. Ik maak me in mijn hoofd klaar voor mijn volgende rol van de dag: werknemer zijn. Want ook dat doe ik met overgave – net als vele moeders met mij. Een paar keer diep zuchten achter het stuur, goede koffie en daar gaan we. Is die opperste staat van paraatheid nog ergens goed voor. Oh, en die prijs? Graag. Ik neem ‘m.
Dit is een persoonlijk verhaal van een moeder, en haar mening weerspiegelt niet die van de redactie van Kek Mama. Wij vinden het belangrijk om verschillende ervaringen te delen, maar benadrukken dat dermatologen en gezondheidsinstanties het gebruik van zonnebrandcrème aanraden om de huid te beschermen tegen schadelijke UV-straling en het risico op huidkanker te verkleinen. […]
Als je dacht dat thuisblijfmoeder zijn vooral veel knuffelen en koekjes bakken is, think again. De Amerikaanse Amber rekent haar man wekelijks bijna $2.700 voor haar diensten als CEO van hun huishouden.
Je wilt even lekker uit eten, of gewoon ongestoord naar het toilet (ja, dát is tegenwoordig me-time, sad but true), en dus heb je een oppas nodig. Grote kans dat je dan toch liever je eigen ouders belt dan je schoonouders. Herkenbaar? Je bent niet de enige.
Bianca (31) is communicatieadviseur en woont samen met partner Pascal (34) en zoon Floris (bijna 2). Met zijn drieën vormen zij een levendig gezin waar zelden iemand stil zit óf zijn mond houdt. In haar eerlijke en herkenbare columns schrijft Bianca over hun gezellige en drukke leven, met alle chaos en liefde die daarbij hoort.Ouders […]
Nieuwe knutselspullen, een dagje speeltuin mét ijsje toe… En dat terwijl je jezelf afvraagt hoe je ooit nog voor hun studie én je pensioen gaat sparen. Klinkt bekend? Je bent niet de enige.