Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (9), Emeline (8), Vieve (6) en Lilou (3). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Als bij ons thuis iets stuk gaat, dan blijft het stuk. Mijn man is namelijk geen klusser. Dingen repareren kan hij niet. Soms erger ik mij daar kapot aan (pun intended). Ik baal dan dat hij niet net zo handig is als de mannen van sommige vriendinnen. Mannen worden immers toch geboren met een gereedschapskist in hun hand? Als ik dan weer eens klaag daarover, kaatst mijn man terug dat ik niet kan koken. Dáár heeft hij dan weer gelijk in.
Hiermee maak ik mij schuldig aan het denken in traditionele genderstereotypen. Niet echt feministisch en natuurlijk ook onzin. Waarom vind ik dat mijn man handig moet zijn, simpelweg omdat hij een man is? Ik ben een vrouw, maar dat betekent niet per se dat ik kan koken. Dat kan ik namelijk niet: al mijn pogingen in de keuken mislukken altijd. Ik kook dus niet bij ons thuis. Zo kwam mijn oudste dochter er op haar vierde, toen ze bij een vriendinnetje ging spelen, pas achter dat er moeders zijn die koken. Ze kwam helemaal verbaasd thuis en vroeg aan mij of ik dat wist.
“Ik ben geen “goede huisvrouw”, maar dat hoef ik ook niet te zijn. Net zoals mijn man geen “goede klusser” hoeft te zijn.”
Ik ben ook niet zo’n moeder die achter de naaimachine kruipt als er een gat in de kleding van mijn dochters zit. Als er bij ons thuis iets kapot gaat, is de standaard reactie dat we maar even een nieuwe moeten kopen – helaas niet heel duurzaam. Tot voor kort had ik geen flauw idee dat de glanzende zijde van aluminiumfolie wordt gebruikt om gerechten warm te houden en de matte kant om eten vers te houden. Het was voor mij een openbaring dat op kledinglabels met stipjes is aangegeven hoe heet je het kan strijken en dat die stipjes overeenkomen met de stipjes op het strijkijzer. Hoe handig?!
Kortom, ik ben geen “goede huisvrouw”, maar dat hoef ik ook niet te zijn. Net zoals mijn man geen “goede klusser” hoeft te zijn. En sommige klussen kan ik prima zelf. We speelden laatst verstoppertje met het gezin. Mijn man dacht dat het een goed idee zou zijn om zich in het ledikant van onze jongste dochter te verstoppen. Daar zakte hij zo doorheen en de lattenbodem brak in tweeën – dingen stuk maken kan hij wel goed. Dat werd dus “even” een nieuw bed kopen. Gelukkig was het toch tijd voor onze dochter om over te gaan naar een peuterbed. Dat bed heb ik toen in elkaar gezet.
We gaan allebei uit van onze eigen kracht en hopelijk geven we daarmee een goed voorbeeld aan onze dochters. En zo blijven de dingen in ons huis dus stuk – totdat we een nieuwe kopen en die lijst is inmiddels al best lang -, maar mijn man zorgt wel ervoor dat iedere avond lekker eten op tafel verschijnt. En weet je, hij kan zelfs taarten bakken. Hij is misschien geen klusser; een klutser is hij wel!
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.