Samyra (39) is moeder van drie dochters (8, 6 en 3). Net als haar man werkt ze parttime om zoveel mogelijk tijd met de meiden te zijn. Want: die zijn maar zo kort klein. Dit en andere inzichten over ouderschap, deelt ze in haar maandelijkse column.
“Ik loop hopeloos achter. Sinds de geboorte van mijn oudste, iets meer dan acht jaar geleden, ben ik nog geen enkele keer naar de Efteling geweest. Eigenlijk nog nooit naar iets van een pretpark. Ik ben ook nog nooit met haar naar de bioscoop geweest. Nog niet naar Kinderen voor Kinderen. Nog niet op een verre vliegvakantie. Nog niet naar de zee. Nog niet naar de bergen. Nog niet naar een waterpark.
Lees ook – Danielle: ‘We gaan zomers nooit op vakantie, naar een pretpark of zwembad’
Maar… Waarom moet alles zo gehaast? Ik zie het overal om me heen. Je kind moet zo snel mogelijk leren eten, leren rollen, leren lopen, leren praten, leren fietsen, leren zwemmen. Zo snel mogelijk allerlei ‘life events’ meemaken, zoals een eerste keer naar het pretpark, een eerste keer op reis, een eerste keer paardrijden, een eerste keer…noem maar op. (Even los gezien van of je al dit soort dingen wel kan/wil veroorloven, want dat maakt natuurlijk ook nogal uit.)
Vanuit mijn eigen perspectief wil ik dit ook heel graag. Ik vind herhaling namelijk supersaai. Ik ben altijd op zoek naar iets nieuws, iets anders, iets beleven. Voor de honderdste keer naar diezelfde kinderboerderij? Daar is natuurlijk niets aan. In ieder geval niet voor mezelf.
Voor kinderen is herhaling juist fijn. Dat is ook zo logisch, want de hele wereld is nog nieuw. Echt nieuw. Dat is met onze ‘grote-mensen-context’ en ervaring moeilijk voor te stellen, maar álles is nog nieuw. Dus herhaling is niet saai, maar de perfecte ’toets’gelegenheid.
Ah! Deze plek ken ik. Is die geit altijd zo grappig? En dat varken altijd vies? En dat paard altijd lief? Als ik hier bij de konijntjes op de ramen tik, wordt mama dan altijd boos? (Ja…) Als ik hier door de modder banjer, raak ik dan altijd een laars kwijt? Als ik nu zeg dat ik trek heb, gaan we dan weer in dat cafeetje appeltaart eten? Is het hier ook leuk in de lente? Ligt hier ook sneeuw in de zomer?
Opgroeien is één grote trial and error en dat is een stuk makkelijker in een semi-gecontroleerde omgeving.
Lees ook – 27x de leukste kinderboerderijen in Nederland
“Op diezelfde ‘saaie plek’ vergroten ze hun wereld juist veel meer en beleven ze de grootste avonturen”
Door regelmatig naar dezelfde plekken te gaan, is er een ander groot voordeel. Mijn kids voelen zich er vertrouwd en durven er verder op uit te gaan. Op diezelfde ‘saaie plek’ vergroten ze hun wereld juist veel meer en beleven ze de grootste avonturen. Niet het soort avonturen dat ik leuk vind, zoals op de kop hangen in de Python, maar kinderavonturen. En daar gaat het toch om?
Ik heb helemaal niet zoveel haast. Van mij mogen ze best nog een tijdje wat aanmodderen op de kinderboerderij. Letterlijk. Het mooie is dat ik al die leuke uitjes en first times nog tegoed heb. En dan wordt mijn lange, geduldige, ‘saaie’ wachten driedubbel en dwars beloond.”
Meer weten over Samyra? Volg haar via LinkedIn.
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”