‘De grootste uitdaging is de battle om een gebalanceerd leven te leiden’

‘De grootste uitdaging voor iedere, al dan niet werkende moeder is naar mijn mening de battle om een gebalanceerd leven te leiden waarin je niet alleen leuk, lief, mooi vanbuiten maar ook vanbinnen bent. Met geschoren benen en bikinilijn, je haar in een nonchalante krul, altijd vriendelijk, óók tegen je man en kinderen. Succesvol op je werk én een georganiseerd huishouden.

Perfecte moeders

Online word ik doodgegooid met de picture perfect levens van collega-moeders. Geeft mij toch altijd het gevoel dat er bij mij iets mis is, want het lijkt mij niet te lukken… Puntje bij paaltje neem ik veelvuldig te veel hooi op mijn vork.

Gehuld in boyfriendjeans met oversized sweater en lederen laarsjes, klaar om met mijn ongemanicuurde handjes zo de klei in te duiken, stoeiend met een berenklauw om z’n penwortel uit de grond te trekken. Boenend met een blok ossengalzeep, zeulend met schooltassen van mijn twee oogappeltjes plus die van speeldates. Met rood aangelopen hoofd, tierend door de supermarkt omdat het zolang duurt en ze in elke rij iets vinden om ongevraagd in de winkelwagen te gooien.

“Ik word er niet knapper of geiler van, kan ik je vertellen”

Gisteren stond ik voor de zoveelste keer op met kringen rond mijn ogen omdat mijn dochter als levensdoel heeft: tot-mijn-tienerjaren-slaap-ik-tussen-mijn-ouders-in. Ik word er niet knapper of geiler van, kan ik je vertellen.

Lees ook – Mama is zus, papa is zo: deze ouders zijn heel verschillend >

Voor jezelf zorgen

Een aantal keer in per maand tover ik mezelf als ware Assepoester om in een provisionele ‘ femme fatale’. Voor één moment waan ik me weer die jonge, bruisende vrouw die iedere man aan zijn zijde wil. Al was het maar in mijn eigen fantasie.

En daar komt dan toch wel eventjes de behoefte van… jawel… MIJZELF om de hoek kijken. Want tjonge, als ik er dan weer eens een makeupje op smeer en er een kek jurkje tegenaan kwak, voel ik maar al te goed hoe belangrijk het is om een beetje voor jezelf te zorgen. Toen ik twintig was riep ik dat ik niet die ingekakte moeke zou worden die zich heden ten dage in ferm tempo in mijn spiegel aan het ontvouwen is.

Weg met de fronsrimpel

Doelgericht als ik ben heb ik de koe bij de hoorns gevat. Een avond Amsterdam, in m’n eentje. Manlief is met onze zoon op mannenweekend. Dochterlief logeert bij haar BFF. Ik ga solo naar een concert in de Melkweg, ontdek hoe relaxed het is om door de Leidsestraat te dolen zonder de angst dat je meest kostbare bezit onder een tram terechtkomt. Op mijn dooie gemakje loop ik richting de ingang en zwem in zeeën van tijd. Weg met de fronsrimpel! Dit moet ik vaker doen. Ik ga dit inplannen… eerstvolgende… volgend jaar ergens…'

Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.