Chiara, moeder van Joah (10 maanden) en redacteur bij Kek Mama, speurt samen met haar man Dan naar de perfecte balans tussen (zelf)liefde en luiers.
“‘Willen jullie een tweede?’ leek wel de standaardvraag zo goed als direct na de geboorte van Joah. Pardon? Mijn hechtingen waren verdomme nog kakelvers. Maar ondanks mijn innerlijke ‘laat-me-met-rust’-gevoelens, kon ik het niet laten om te reageren met een vastberaden ‘Nee, we houden het bij één.’
‘Echt waar joh? Dat is toch zielig, zo’n kind alleen?’ klonk het verontwaardigd. ‘Ben ik zielig?’ was mijn antwoord. Ik heb het juist als ‘enig’ ervaren tijdens mijn jeugd. Ik heb nooit een broertje of zusje op mijn verlanglijstje gezet. ‘Vond je het dan niet erg om alleen te zijn?’ Alleen? Ik was altijd omringd met mijn nichtjes en vond het juist fijn om even op adem te komen. Thuis, alleen, in mijn grote slaapkamer die ik met niemand hoefde te delen en waar dus geen sibling chaos heerste.
Ik was een meester in solo spelen en mijn fantasie was grenzeloos. Kwamen er buurtkinderen langs? Binnen no-time waren ze mijn nieuwe sidekicks. Sociaal? Altijd geweest, tot op de dag van vandaag.
‘Maar enig kinderen zijn toch verwend en egoïstisch?’ Oh, dat misverstand. Kinderen uit grote gezinnen kunnen net zo goed in luxe baden. Het hangt echt af van de opvoedstijl. Nee, ik deelde niet altijd mijn speelgoed, en mijn ouders waren vaak exclusief van mij. Maar als vriendjes op bezoek kwamen, was het leermoment voor normen en waarden daar. En ja, ook ik moest sparen voor die oh zo dure step.
Toch krijgen enig kinderen vaak het label ‘verwend’ opgeplakt, en ouders ervan worden lui genoemd. Er zijn ontelbaar veel vooroordelen over mensen die enig kind zijn. Totaal onterecht, als je het mij vraagt.
Wij hebben hele andere redenen om het bij één kind te houden.
“Dit resulteert, nu al, in een mega sterke band tussen ons drieën”
Wij kunnen al onze tijd en aandacht aan Joah besteden, waardoor we volop kunnen focussen op zijn groei en behoeften. Dit resulteert, nu al, in een megasterke band tussen ons drieën. Kinderen zijn prijzig; baby-uitzet, opleidingen… Met één kind hebben we meer financiële ruimte voor Joah. Flexibel reizen en spontane uitstapjes? Is al een uitdaging met één kind, maar een stuk makkelijk dan rekening houden met twee of meer eet- en slaapschema’s.
Onze kleine man groeit op in een omgeving waar hij zichzelf kan zijn, zonder de concurrentie om de spotlight. Oké, het duurt nog even, maar het latere leven is ook een stuk relaxter zonder ruzies tussen broers of zussen. Een hechte band met je broer of zus is geen garantie; er zijn genoeg volwassenen in therapie voor siblings struggles. En je wilt niet weten hoeveel er gevochten wordt om de erfenis…
Zeg nooit nooit, want in eerste instantie wilden we helemaal geen kinderen. Wie weet krijgt Joah er ooit wél een broertje of zusje bij. Maar nu genieten we van ons ventje zonder te blikken of blozen als we die bloedbrutale vraag naar ons hoofd geslingerd krijgen. Ouders van één kind maken geen egoïstische keuze, maar een bewuste keuze voor een gezin dat perfect bij hen past. En daar is helemaal niets zieligs aan.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Vriendschap en opvoeden: twee onderwerpen waar je maar beter een beetje soepel in kunt zijn. Want iedereen doet het anders – en dat is helemaal oké. Toch? Totdat blijkt dat jouw beste vriendin er stiekem heel anders over denkt…
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Tikkie ontvangen voor een halve wortel uit iemand anders’ maaltijdsalade? Serieus?! In deze rubriek verzamelen we de meest onterechte, ongemakkelijke en gewoon ronduit gênante betaalverzoeken. Wat ze gemeen hebben? Je zag ze in ieder geval niet aankomen.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.