Nicolette Kluijver: ‘Loslaten en loskomen, het is blijkbaar het nieuwe thema in mijn leven’

Ik weet niet hoe ik hier mee moet dealen. Ik voel me best een beetje aan de kant gezet. Een soort van verlaten gevoel. Natuurlijk ben ik trots want wat groeien ze snel, maar hé hallo: waar zijn mijn baby’s gebleven? Heb ik nu al last van het emptynestsyndroom? Hoe kan dat? Moet ik nog meer dieren naast mijn honden, kittens, konijnen, kippen en paard aanschaffen om mijn berg aan liefde kwijt te kunnen?

Sinds de zomer hebben mijn kindjes een groeispurt doorgemaakt. Zoals de schooldirecteur zei: “Het is een hele mooie ontwikkeling.” Mooie ontwikkeling… In het openbaar besta ik niet meer, wat is daar mooi aan? De nieuwe regels van mijn zevenjarige. Punt 1: ik mag niet meer mee naar school. Punt 2: als ik haar op school tegenkom als ik de tweeling ophaal, moet ik haar negeren. Punt 3: ze fietst zelf naar huis. Punt 4: pas als ze binnen is mag ik haar knuffelen en kusjes geven.
 

Lees ook
Kind opeens in de bovenbouw: ‘Heb ik hem wel voldoende losgelaten?’ >
 

Nieuwe regels

Ik hoor je denken: je hebt er nog twee en die willen vast nog wel een kusje op het schoolplein. Handzoentjes achter het raam. Maar helaas, zelfs mijn tweeling van vijf komt al los, zoals dat blijkbaar heet. Loskomen? Waarom loskomen? Het was nog geen jaar geleden dat ik hun rits omhoog moest doen na het toiletbezoek. Nog geen jaar geleden mocht ik nog met de stofzuiger eventuele ‘aardige’ spoken onder het bed vandaan zuigen, zoals ghostbusters. Het was nog geen jaar geleden dat ze mijn hand vastpakten en vroegen of ik bij hen kon blijven in de klas.

En nu moet mama een Houdini worden op school; ik ben er wel maar ik ben er niet. Volgens opvoedkundige boeken is het een teken van een goede relatie: ze staan blijkbaar zo sterk in het leven dat ze het zelf willen proberen. Maar nu al? Ik had ze toch op zijn minst te leen tot hun achttiende? Hopelijk is alles een fase en mag ik straks gewoon weer liefdesbriefjes in de lunchbox stoppen en handkusjes gooien naar het schoolraam.

Gelukkig heb ik tot die tijd een nest met puppy’s die veel aandacht nodig hebben. Over vier weken gaan ze naar nieuwe baasjes, weer een spannend moment. Loslaten en loskomen, het is blijkbaar het nieuwe thema in mijn leven. Kom maar op… ik laat het los.
 

Deze column staat in Kek Mama 14-2020.

Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.