Beeld: Shutterstock
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Annika (34) is getrouwd met Guus (37) en moeder van Gijs (3) en Tibbe (5 maanden).
“Tot Gijs een jaar was, sliep hij bij Guus en mij op de kamer. Puur uit praktisch oogpunt; hij kreeg nog borstvoeding en op deze manier hoefde ik er ’s nachts niet uit om hem te voeden. Bovendien vond ik het wel gezellig, het voelde toch een beetje onnatuurlijk om hem alleen in een grote kamer te leggen, ook nog een verdieping onder de onze. Tibbe is een heel andere baby dan zijn broer. Net zo lief, maar stukken rustiger. Hij slaapt al een maand door én krijgt geen borstvoeding meer nadat ik een ernstige longontsteking kreeg toen hij drie maanden was, en zware medicijnen moest slikken. Er is dus eigenlijk geen reden meer om hem nog bij ons op de kamer te houden.
Na bijna vier jaar zwangeren, borstvoeden, gebroken nachten en andere drukte die nu eenmaal bij kleine kinderen komt kijken, vindt mijn man het tijd dat we Tibbe op zijn eigen kamer leggen. We hebben onze ongestoorde tijd samen hard nodig, vindt hij. Die hebben we ook nu Tibbe doorslaapt, vind ik, maar Guus doelt natuurlijk op seks. Die hebben we heus ook weleens met een baby op de kamer, maar is uiteraard minder uitbundig dan wanneer we het rijk volledig alleen hebben.
Lees ook ‘Na drie jaar gaat onze zoon voor het eerst in zijn eigen bed slapen’ >
Toch ben ik er nog niet aan toe om Tibbe al een verdieping lager te leggen. Hij is nog maar zo klein! Hij is korter op de wereld dan hij in mijn buik heeft gezeten, het lijntje tussen ons voelt gewoon nog te sterk. Ergens voel ik me ook een beetje schuldig. Als tweede kind fietsen we hem er al veel meer tussendoor dan zijn broer die tweeënhalf jaar de onverdeelde aandacht kreeg. Deze alleentijd met ons gun ik hem nog even. Zelfs al brengt-ie hem slapend door.
Ondertussen zie ik de ergernis bij Guus groeien. Hij blijft langer beneden voor de tv zitten en keert me in bed de rug toe zodra we liggen. Natuurlijk wil ik opvoedkundige beslissingen zoveel mogelijk samen nemen, maar mijn nee is toch net zoveel waard als zijn ja? Of moet ik zijn mening hierin respecteren en onze baby toch al op zijn eigen kamer leggen?” Meer afleveringen van het dilemma? Elke week komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Voor drukke gezinnen is een zorgeloze vakantie goud waard. Lorna koos daarom voor een volledig georganiseerde vakantie: wensenlijstje inleveren, koffers pakken en gáán. Maar hoe zorgvuldig ook geregeld, kwam er toch een verrassing om de hoek kijken die ze niet had zien aankomen…
Juf Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Je hoopt dat je kind nooit gepest wordt. Maar ook niet dat het je eigen kind is die pest. Deze vader vertelt over precies zo’n situatie met zijn 11-jarige zoon. En zijn aanpak is er eentje waar veel ouders wat van kunnen leren.
Een vakantie in een luxe huis in Portugal, op loopafstand van het strand: het klinkt als een droom. Voor Sophie, alleenstaande moeder van twee kinderen, werd het dat ook. Alleen eindigde die droom nét even anders dan ze had gedacht toen er een rekening op de mat viel.
Toen Rianne (29) voor het eerst van haar vriendengroep moeder werd, had ze niet verwacht dat dit zo’n grote impact zou hebben op de band met haar hechte groep vriendinnen. Toch is de vriendschap drastisch veranderd.
De wil is er, de outfit ook, maar soms komt de gedroomde versie van je fitte zelf toch niet helemaal overeen met de werkelijkheid.