Beeld: Shutterstock
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Annika (34) is getrouwd met Guus (37) en moeder van Gijs (3) en Tibbe (5 maanden).
“Tot Gijs een jaar was, sliep hij bij Guus en mij op de kamer. Puur uit praktisch oogpunt; hij kreeg nog borstvoeding en op deze manier hoefde ik er ’s nachts niet uit om hem te voeden. Bovendien vond ik het wel gezellig, het voelde toch een beetje onnatuurlijk om hem alleen in een grote kamer te leggen, ook nog een verdieping onder de onze. Tibbe is een heel andere baby dan zijn broer. Net zo lief, maar stukken rustiger. Hij slaapt al een maand door én krijgt geen borstvoeding meer nadat ik een ernstige longontsteking kreeg toen hij drie maanden was, en zware medicijnen moest slikken. Er is dus eigenlijk geen reden meer om hem nog bij ons op de kamer te houden.
Na bijna vier jaar zwangeren, borstvoeden, gebroken nachten en andere drukte die nu eenmaal bij kleine kinderen komt kijken, vindt mijn man het tijd dat we Tibbe op zijn eigen kamer leggen. We hebben onze ongestoorde tijd samen hard nodig, vindt hij. Die hebben we ook nu Tibbe doorslaapt, vind ik, maar Guus doelt natuurlijk op seks. Die hebben we heus ook weleens met een baby op de kamer, maar is uiteraard minder uitbundig dan wanneer we het rijk volledig alleen hebben.
Lees ook ‘Na drie jaar gaat onze zoon voor het eerst in zijn eigen bed slapen’ >
Toch ben ik er nog niet aan toe om Tibbe al een verdieping lager te leggen. Hij is nog maar zo klein! Hij is korter op de wereld dan hij in mijn buik heeft gezeten, het lijntje tussen ons voelt gewoon nog te sterk. Ergens voel ik me ook een beetje schuldig. Als tweede kind fietsen we hem er al veel meer tussendoor dan zijn broer die tweeënhalf jaar de onverdeelde aandacht kreeg. Deze alleentijd met ons gun ik hem nog even. Zelfs al brengt-ie hem slapend door.
Ondertussen zie ik de ergernis bij Guus groeien. Hij blijft langer beneden voor de tv zitten en keert me in bed de rug toe zodra we liggen. Natuurlijk wil ik opvoedkundige beslissingen zoveel mogelijk samen nemen, maar mijn nee is toch net zoveel waard als zijn ja? Of moet ik zijn mening hierin respecteren en onze baby toch al op zijn eigen kamer leggen?” Meer afleveringen van het dilemma? Elke week komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.
Ze is de hoogstgenoteerde vrouwelijke self-made miljonair in de Quote Top 100, maar dat was nooit haar doel. Sharon Hilgers van My Jewellery begon gewoon met fröbelen aan de keukentafel en van het een kwam het ander.
Patricia van Liemt is radiopresentator, schrijver en moeder van Maria (15) en Phaedra (12). Ze schrijft rake, eerlijke, grappige en vooral herkenbare columns over haar leven.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Tot 1956 werden vrouwen ontslagen als ze gingen trouwen. De tijden zijn sindsdien wel veranderd, zou je denken, maar zwangerschapsdiscriminatie komt helaas maar al te vaak voor. Marleen Staal merkte dat ze in de overdrive ging om zich te bewijzen toen ze zwanger was.
Terugkijkend leidde ze een luxeleventje toen ze maar zestien uur per week werkte. Maar nadat haar huwelijk strandde is Vivian fulltime gaan werken, met een eeuwig schuldgevoel naar haar kinderen toe als gevolg.
We doen het allemaal wel eens: een zak vol cadeautjes met Sinterklaas en iets extra’s met Kerst. Want: kinderen blij, wij blij. Maar té veel cadeautjes geven, kan op de lange termijn nadelen hebben.