Een wasje vouwen of seks: ‘Het lijkt wel alsof het raar is om seks leuk te vinden als moeder’

“Weet je wat ik zo grappig vind?”
Ik was op een verjaardag van het soort waar de drankjes veel gin en weinig tonic bevatten en praatte met een groep vriendinnen van wie ik er een paar goede kende en een paar niet zo goed. Aan het woord was er eentje die tot die laatste categorie behoorde.
“Nou?” vroeg ik.
“Dat de verloskundige na je bevalling begint over anticonceptie en dan ook daadwerkelijk denkt dat je je daar het komende jaar ook maar één seconde druk om zal maken.”

Gerollebol

Nu ging het onderwerp van gesprek al een beetje in die richting en kwam deze opmerking niet helemaal uit de lucht vallen, voor wie denkt: apart om dit zomaar in de groep te gooien. Meteen hierop volgde de ontboezeming dat seks voor haar tot het verleden behoorde sinds de geboorte van haar tweeling van drie. Alleen op vakantie werd er op verzoek van haar vriend nog een enkele keer wat gerollebold, wat ik grappig vond, want ik vind dat juist op vakantie een uitdaging, aangezien wij doorgaans geen vakantievilla bevolken maar een hotelkamer of tent. Maar goed, voor haar gold dat niet. Het viel me op dat vrijwel niemand instemmend knikte.

“Wij doen het gewoon elke week”, zei iemand, door een ander overtroffen met twee keer per week. Ikzelf heb geen wekelijks terugkerende seksfrequentie, maar moet ik een gemiddelde noemen, zou ik zeggen dat we alles bij elkaar op 1,2 keer per week uitkomen. Soms wat minder, in tijden van goed slapende kinderen wat meer.

Na de bevalling

Ik dacht nog even terug aan mijn eigen verloskundige, die het anticonceptie-onderwerp ook vrij vroeg aansneed (in mijn beleving een uur na de bevalling, maar het zal een dag of zeven zijn geweest). Ik verklaarde haar niet voor gek, alleen leek het me op dat moment inderdaad wat vroeg. Dat seks in mijn leven zou terugkeren, vond ik echter niet zo moeilijk te geloven.

Maar een week of zes later was ik wel weer up and running en klaar voor actie. Tegen die actie zelf zag ik niet op, ondanks wat ik zo links en rechts had gelezen. Volgens boeken en artikelen moest ik op z’n minst vrezen dat allang verdwenen hechtingen plots zouden openspringen met een zeldzaam bloedbad tot gevolg of dat ik helse pijnen zou lijden.

Alleen lag ik er down under best oké bij. Mijn bevalling was niet appeltje-eitje, maar geen etmalen durend drama, wat waarschijnlijk meespeelde bij mijn spoedige herstel. De enige verandering die ik kon bedenken was dat ik een tikje was opgerekt, wat me niet zozeer een probleem voor mezelf leek.

Een seksleven

Lang verhaal kort: vanaf dat moment hadden we weer een seksleven. Wat ik vooral fijn vond, was dat het met de terugkeer daarvan, ons leven ook weer wat normaler leek te zijn geworden. Mijn man en ik hadden weer iets voor onszelf, nu het grootste deel van ons leven in het teken van de baby stond. De talloze artikelen en forum-commentaren deelden mij alleen iets anders mee, namelijk dat mijn seksleven vanaf nu naast problematisch ook zo ongeveer overleden zou moeten zijn.

Artikelen en forum-commentaren

Op een groot forum voor jonge ouders wemelde het van de posts over dit onderwerp. Ik citeer ene Butterflytje82 die zin noch tijd noch aanleiding had (ze wilde momenteel niet zwanger worden). Dat vond haar vriend minder, maar hij had er niets over te zeggen, want hij was niet degene die aan de stuitbevalling een totaalruptuur had overgehouden (een gegeven waardoor de wereld er voor haar vast anders uitzag dan voor mij, dat moet ik wel opmerken). De baby die de doodsteek voor haar seksleven had betekend, ging inmiddels naar de basisschool.

Onder de post stonden achttien pagina’s met reacties van gelijkgestemden. Eén persoon (‘anoniem’ genaamd) was na haar makkelijke bevalling – in drie uurtjes gepiept – binnen no-time weer op gewicht, dus daar lag het niet aan, maar ze miste gewoon het hele punt om überhaupt een seksleven in stand te houden. ‘Ik heb zo veel te doen, ik kan dat halfuur echt beter besteden.’ Ze kreeg veel bijval.

Cindy87 deed er nog een schepje bovenop door te zeggen dat ze het multitasken tot een kunst had verheven, omdat ze aan het einde van een vrijpartij toch maar mooi het hele weekmenu plus boodschappenlijst in haar hoofd had gecomponeerd.

‘Als je eenmaal moeder bent…’

Nu vind ik het allemaal prima wat anderen doen en ‘anoniem’ heeft natuurlijk ook gelijk: je kunt in een halfuur ook de was vouwen of je mail bijwerken. En als dat je keuze is, ga er vooral voor. De enige die daar wat van te vinden heeft, is degene met wie je je seksleven deelt. Maar waar het mij om gaat, is bijvoorbeeld de reactie van iemand anders – ook al met de naam ‘anoniem’ – die wat bezorgd reageerde, want ze was 37 weken zwanger en toch wel van plan te zijner tijd de draad van haar seksleven weer op te pakken. Op een enkeling na die haar op het hart drukte dat zeker te doen, regende het reacties van mensen die haar met een toon van ‘ach meisje, je naïviteit is schattig’ lieten weten dat ze dáár de komende vijf jaar geen behoefte aan zal hebben.

Ik vind dat vreemd. Doe zelf vooral wat je wel of niet wil, maar ik snap niet zo goed waarom de hele tendens iets moet zijn als ‘zeg je seksleven maar gedag, want haha, nee joh, als je eenmaal moeder bent…’

Toen ik moeder werd, hoorde en las ik het voortdurend, met grote stelligheid. Je bent te moe, alles doet pijn, het is minder belangrijk, je hebt geen tijd meer. En soms, bij wijze van positieve noot: ach, als je er eenmaal aan begint, krijg je vast wel weer wat zin. Alsof zin in seks per definitie tot het verleden zou behoren, maar ja, de man heeft nou eenmaal wel behoeftes, dus laat hem er maar even overheen gaan dan, als het echt moet.

‘Straks ziet-ie het nog’

“Ik kán het niet eens doen”, zei een vriendin. “Want de baby slaapt bij ons in bed.” Nou, de baby sliep ook bij ons, wat ik in het begin wat ongemakkelijk vond, maar dat wende snel. Een heel enkele keer klonk er wat ontevreden gehum vanuit het wiegje (voor de gelegenheid aan de kant geschoven), maar het grootste deel van de tijd was het stil en bleef het stil. “Straks zíet-ie het nog”, merkte een geschokte vriendin eens op. Dat leek mij sterk, omdat mijn zoon met zes weken niet in staat was zelfstandig rechtop te gaan zitten.

Een andere vriendin bleek trouwens gewoon in actie te komen met haar slapende kind in de co-sleeper. Hij werd nooit wakker. “En mocht-ie dat toch worden: ach, hij is twee maanden”, zei ze. “Hij weet niet eens wat zijn eigen hand is, laat staan dat hij enig idee heeft waar hij naar kijkt.”

Lees ook
Rianne en haar man plannen hun seksleven: ‘Vrijdag is letterlijk onze vrij-dag’ >

Vermoeidheid

Het waren dit soort opmerkingen die gelukkig wat relativering brachten, want eerlijk gezegd liet ik me nog best bang maken ook. En ik wil heus niet ontkennen dat er met de komst van de baby dingen veranderd waren en dat man en ik niet dagelijks van pure lust het behang van de muren krabden. Want ja, we waren bij tijd en wijle gesloopt tegen de tijd dat we in het pre-babytijdperk pas aan onze avond begonnen. En dan gingen we vroeg naar bed en heel lang proberen te slapen (met 53 borstvoeding/speen kwijt/onbekende oorzaakbreaks tijdens de nachtelijke uren) en was er geen seks, maar dat was nou ook weer niet elke avond. Bovendien, vermoeidheid was met de komst van de baby een fact of life geworden.

Daar kun je over klagen – deed ik ook, graag en vaak – maar heel gek, de vermoeidheid verdween daardoor niet. Wat ik pas echt vermoeiend vond, was gekibbel en gebrom tegen elkaar omdat we allebei moe waren. Slaapgebrek maakte van ons geen verdraagzamer personen naar elkaar toe, zoals seks dat nou juist wel deed. We waren dan wel samen aan een geweldig leuk nieuw hoofdstuk in ons leven begonnen, maar we misten elkaar ook. Precies dat kon seks oplossen.

Ruzie duurt langer

Inmiddels lijken zowel bevallingen als gebroken nachten lichtjaren geleden (in werkelijkheid was de laatste bevalling drie jaar terug en bleek die baby twee jaar lang een notoire nachtbraker), maar nog steeds hoor en lees ik voortdurend dat seks nu een probleem zou moeten zijn. Ongeveer tot de baby’s achttien zijn en daarna zijn we bejaard en schijn je het ook niet meer te doen.

Soms lijkt het wel alsof het zo hoort dat moeders geen seks hebben, alsof de jaren vijftig (geen idee of moeders toen seks hadden trouwens) nog lang niet voorbij zijn. Alsof het raar is om seks leuk te vinden en er daadwerkelijk zin in te hebben nu de buit binnen is en al dan niet ligt te slapen. En ja, in dat halfuur of hoelang het ook duurt, kunnen we zevenhonderd andere dingen doen, maar die moeten dan maar even wachten. Al was het maar uit efficiency-redenen: ruzie duurt langer. Scheiden helemaal.
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.

Meer afleveringen van Mama over Seks? Elke zondag komt er een verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere verhalen.

Tennis Pro	Elegant	Konijntje
Deze leuke tennis pro gaat voor precieze stimulatie met diepe en soepele trillingen in 4 verschillende snelheden. Simpel, maar effectief.	Neem dit speeltje gerust mee tijdens je me-time in de badkamer, hij is namelijk 100% waterdicht. Met een lekker strak design, want het oog wil ook wat.	Geniet van de twee krachtige motoren van dit speeltje waar en wanneer jij maar wilt. Met de flexibele oortjes weet je vast wel raad.
Dit wordt ‘m.	Bestel ‘m hier.	Haal ‘m in huis.

To Go	Op z’n best	Een standje hoger
Speciaal voor op reis: dit discrete speeltje is makkelijk mee te nemen, stil en heeft maar liefst elf standen.	Dit speeltje heeft z’n beste pak al aan. Geniet van een snel, intens en langdurig genot met 11 makkelijk in te stellen programma’s.	Speciaal ontworpen voor plezier voor twee: je partner en jij genieten samen van de 7 vibratiestanden die te bedienen zijn met de bijgeleverde afstandsbediening.
Proberen maar!	Deze, graag.	Schat, kom even.