Bron: Canva
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Elvira (34), geeft les aan groep 8, en vindt wat van Valentijnsdag.
“‘Juf, ik heb zeven valentijnskaarten gekregen!’ Dat roept Sam de dag na Valentijnsdag door de klas. Zijn buurman Dirk kruipt in elkaar. Hij heeft geen enkele kaart gekregen, weet ik van zijn moeder. We hebben samen staan foeteren over deze uit Amerika overgewaaide feestdag. Wie heeft in godsnaam bedacht dat dit een goed idee is? Het onderstreept de pikorde in de klas, die al wreed genoeg is voor kinderen als Dirk. Hij is sociaal niet behendig, heeft nauwelijks vriendjes, laat staan een vriendinnetje, en wordt altijd als laatste gekozen met voetballen.
Het werkt in een klas zoals in de samenleving. Hoe hoger je in de pikorde zit, hoe veiliger je plek. Het woord stamt uit de kippenwereld. De meest hooggeplaatste hen mag alle kippen onder haar op de kop pikken. De lager geplaatsten pikken de nog lager geplaatsten. De kip die onderaan staat mag door iedereen worden gepikt. Dat geldt in onze klas voor Dirk. Bovenaan staat de haan. Die heeft geen concurrentie. Dat geldt voor de knappe, populaire Sam.
Ik gun het Sam wel. Als het dan toch over pikordes gaat. In de maatschappelijke pikorde, waar alles draait om geld en status, staat het gezin waarin hij opgroeit in de lagere regionen. Zijn vader verloor zijn baan als vrachtwagenchauffeur door z’n depressies, hij ligt het grootste deel van de dag in bed. Zijn moeder probeert de eindjes aan elkaar te knopen als schoonmaker. Het gezin leeft op vijf euro per dag. Als Sam en zijn drie zusjes luizen hebben, eet hij thuis twee dagen brood, want luizenshampoo kost een tientje.
Dirks ouders staan bovenaan de pikorde. Zijn moeder is bankdirecteur, zijn vader docent wiskunde aan de universiteit. Als Dirk jarig is, trakteert hij de prachtigste kunstwerkjes, gemaakt door zijn oppas. Sam krijgt een zakje drop mee.
Wat opleiding betreft staan de sterren ook gunstiger voor Dirk dan voor Sam. Dirk wordt thuis keihard gepusht, hij wordt elke dag tot in detail overhoord door zijn oppas. Sam heeft niet eens een eigen kamertje om zijn huiswerk te maken. Dirk heeft vwo-advies, Sam vmbo-t. Dirk komt er wel, denk ik. Dwars door de barrières van zijn sociale onhandigheid heen. Hij is een kei in rekenen. Om professor in de wiskunde te worden hoef je weinig sociale vaardigheden te hebben. Bij Sam vraag ik me af of hij zijn plaats in de pikorde later zal kunnen vasthouden. Ik hoop voor hem dat hij leraren krijgt die hem stimuleren, want hij is niet dom.
Ik haat het bestaan van pikordes. Vandaag krimpt mijn hart ineen voor Dirk. Maar toch gun ik Sam al zijn valentijnskaarten. ‘Fijn voor je, Sam’, zeg ik vanuit de grond van mijn hart. Voor mij persoonlijk heeft Valentijn dit jaar toevallig ook goed uitgepakt. Ik heb een valentijnskaart gekregen van meester Paul van groep 7. Vanavond ga ik met hem naar de film.”
Ieder kind verdient een Valentijn en daar kun jij wat in betekenen: een kleinigheidje voor je kindje kopen. Wij hebben de leukste cadeautjes alvast voor je op een rij gezet. Je vindt ze hier.
Dit artikel staat in Kek Mama 02-2020.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
