Beeld: Unsplash
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Brenda (42) geeft les aan Madelief in groep 7.
Donderdagochtend. Mijn klas maakt een opstel. Tenminste, dat is de bedoeling. Madelief gooit haar pen door de klas, Tijke vangt hem op en gooit ’m naar Joost, die hem weer naar Madelief gooit, die hem weer naar Nima gooit, en zo gaat de pen de hele klas door. “Hou op, jongens”, zeg ik zwakjes. “Geef die pen hier!”
Ik had evengoed niks kunnen zeggen. Het is nu half tien en ik ben al uitgeput. Bij mij in de klas is het vaker een heksenketel. Geen hond die naar me luistert. Het gebeurt allemaal onder leiding van Madelief; iedereen doet wat ze zegt, ook de jongens, die over het algemeen verliefd op haar zijn, vanwege haar blonde krullen en blauwe ogen. Ze is slim, maar ze voert niets uit in de klas. Dat ik geen overwicht heb ligt aan het feit dat ik te weinig ervaring heb. (Dat hoop ik tenminste.) Ik ben een zij-instromer, vers van de pabo. Meteen na mijn afstuderen werd ik aangenomen bij deze school. Ik verheugde me aanvankelijk op de uitdaging, maar die lijkt toch een maatje te groot.
Lees ook – Juf Malti verzint déze geniale truc om de klas stil te krijgen – en het werkt ook nog >
Na school laat ik Madelief nablijven. Ze hangt in haar stoel en kijkt me vol dedain aan. “Madelief, waarom let je niet op?” vraag ik. “Als je niet naar me luistert, kun je niet over naar groep acht.” Ze staart ongeïnteresseerd door het raam. Ik denk aan mezelf op die leeftijd. Toen was ik ook best brutaal tegen een juf. Een juf die saai les gaf. Ik realiseer me opeens dat ik dat waarschijnlijk ook doe, vanuit mijn onzekerheid. In een opwelling zeg ik tegen Madelief: “Je hebt trouwens wel gelijk.”
“Hoe kun jij nou respect opbrengen voor een juf die het niet kan?”
Ze kijkt verbaasd. Ik zeg: “Hoe kun jij nou respect opbrengen voor een juf die het niet kan? Ik kan de klas niet aan. Weet je wat, ga jij naar huis, ik ga me beraden hoe ik ervoor kan zorgen dat jullie opletten in mijn lessen. Zodat jullie goed over kunnen.” Madelief kijkt nu nog verbaasder. Ze loopt aarzelend naar de deur. Ze blijft er wachten, waarschijnlijk omdat ze strafwerk verwacht, maar dat krijgt ze niet. Ik laat haar rustig gaan.
’s Avonds bereid ik voor de volgende dag een, hoop ik, spannende les voor over liefdesgeschiedenissen uit de oudheid. Ik bestudeer Orpheus en Euridice, Paris en Elena en Caesar en Cleopatra. De dag erna stoeien drie jongens voor de deur van de klas zodat ik er niet langs kan. Dan klinkt de stem van Madelief. “Hé, kappen nou, je ziet toch dat juf erdoor wil.” De jongens kijken net zo verbaasd als ik. Ze lopen braaf naar binnen. “Jongens, ik begrijp dat jullie niet naar me luisteren”, zo begin ik mijn les. “Ik ben nog veel te kort aan het lesgeven om het goed te doen. Maar als jullie me helpen, leer ik het.”
“Als jullie me helpen, leer ik het”
De kinderen kijken me gefascineerd aan. En ze worden stil. Als er een paar jongens lachen krijgen ze commentaar van Madelief. “We zullen ons best doen, juf”, zegt ze. Nu begin ik over de oude liefdes. Iedereen let op. Of het door Madeliefs strenge bewind komt of door mijn les maakt me even niet uit. Ik neem me voor er alles aan te doen mijn leerlingen in het vervolg te gaan boeien. Dat hebben ze verdiend. Madelief voorop. Dit artikel staat in Kek Mama 07-2022. Meer verhalen van De juf? Lees hier de eerdere afleveringen. Met een abonnement op Kek Mama geniet je van mooie voordelen: *Goedkoper dan in de winkel *Lees elke maand als eerst Kek Mama *Gratis verzonden Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Marijke van groep 4 die ineens een bekende moeder voor haar had zitten.
De opmerking: “Wat ben jij volwassen voor je leeftijd”, klinkt als een onschuldig compliment, bedoeld om een kind te prijzen voor zijn gedrag, verantwoordelijkheidsgevoel of empathie. Maar volgens deze therapeuten kun je die zin beter niet meer zeggen tegen je kind.
Het huisdier van je kind, hun oogappel, hun grootste liefde. En dan gaat ‘ie dood. Shit happens, maar of je kind hier ooit nog overheen komt, is de vraag.
Sanne (37) is getrouwd met Jeroen en samen hebben ze twee kinderen: Noa (6) en Mees (4). Ieder jaar op Koningsdag trekt haar gezin er feestelijk op uit – maar Sanne blijft bewust alleen thuis.