Beeld: Getty Images
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: Juf Meike (32) geeft les aan groep zes.
Vrijdagavond, de bovenbouw-disco. ‘Kom ik nog thuis of blijf ik slapen?’ schallen Maan en Snelle uit de luidsprekers in onze gymzaal. Alle kinderen zingen mee. Mijn leerlingen zijn de jongsten van de groep, maar zeker niet de minst enthousiaste, stel ik met een zekere trots vast. Dan valt mijn oog op André (9), die naar de wc loopt. Hij heeft de hele avond nog niet meegedanst of -gezongen.
André, vernoemd naar André Hazes junior, is mijn zorgenkind. Zijn vader John, opzichter in de bouw, zit in de WAO, hij heeft een hersenbeschadiging na een val van een stellage. Andrés moeder Lola probeert bij te beunen als schoonmaakster, maar dat gaat niet vanzelf want ze is alcoholist. Ze heeft moeite op tijd op haar werk te zijn en dan niet naar drank te ruiken. Vorige maand huilde André in de klas. Omdat zijn moeder weer een keer ontslagen was.
André is dikkig, onverzorgd. Hij loopt altijd met zijn hoofd naar beneden. Alsof hij de hele wereld op zijn schouders draagt. Hij is heel slim, al vindt hij zelf van niet. Ik heb hem voor een groepje opgegeven voor kinderen die extra goed leren en extra werk krijgen. Omdat ik wil dat hij het gelooft. En hij heeft humor. Ik kan met hem geinen, hem een beetje plagen. Niet te erg, ik maak er geen ontgroening van. Maar als hij een opstel afraffelt, zeg ik sarcastisch: “Nou dat heb je weer netjes geschreven”, terwijl het er niet uitziet. Dan geeft hij een schuins lachje. Ik ben dol op hem.
Lees ook De juf: ‘Ineens moeten drie kinderen overgeven’ >
Twee weken geleden startte de kaartjesverkoop voor de disco, à één euro. André meldde mij dat hij niet mee zou doen. Als enige. “Ik heb de dinsdag na de disco toch mijn spreekbeurt, juf. Die moet ik voorbereiden”, verklaarde hij. “Dan schuiven we die een week door”, zei ik. “Ik wil dat je komt, en anders kom ik je halen.”
“Ik heb de dinsdag na de disco toch mijn spreekbeurt, juf. Die moet ik voorbereiden.”
Even later kwam hij naar me toe met papier en pen. Ik vind het goed dat André dinsdag geen spreekbeurt doet, stond erop. Of ik mijn handtekening eronder wil zetten. Dat deed ik. Ik knoopte er meteen een pedagogisch gesprekje aan vast. “Waar ga je je spreekbeurt over houden?” vroeg ik. “Ik weet het nog niet, juf”, zei hij. “Wat vind je leuk?” vroeg ik. “Minecraft”, zei hij. “Maar dat kan vast niet.” “Waarom niet?” vroeg ik. “Als jij dat nou leuk vindt. Ik vind het goed, al doe je het over je grote teen.” Hij lachte.
Vandaag is André bij de disco. Dat voelt als een overwinning. Maar hij doet niet mee met de andere kinderen. Ik loop naar de jongenswc’s, waar ik hem aantref terwijl hij netjes zijn handen wast. “Kom, we gaan dansen, André”, zeg ik. “Nee juf”, antwoordt hij. “Ik wil niet dansen. Maar ik ben tot nu toe al gebleven. Dat is toch al goed?” Daar heb ik niet van terug. Dan vraagt hij: “Juf, mag ik mijn spreekbeurt ook houden over mijn kleine teen?” We barsten samen in lachen uit. Wat is hij toch een leuk ventje, denk ik. Hij komt er wel, of hij nou danst of niet. Dit artikel staat in Kek Mama 14-2021. Meer verhalen van De juf? Elke woensdag komt er een nieuwe aflevering op KekMama.nl. Lees hier de eerdere afleveringen.
Het ging onlangs viral op TikTok: een extreme traktatie dat meer iets weg had van een kerstpakket. Vera maakte dat ook mee. Na een partijtje kwam haar dochter thuis met een mand vol goodies.
Dionne heeft een heel lieve schoonmoeder. Goed, ze is wat aanwezig en ze trekt het liefst haar eigen plan, ook als je je grenzen aan hebt gegeven, maar hey, de kinderen zijn dol op haar en het kan echt slechter.
Ellen is trajectbegeleider in het voortgezet speciaal onderwijs, thrillerauteur bij uitgeverij De Fontein, moeder van Lewis en Miles (13 en 10) uit een vorige relatie en Sophia (2) en baby Aiden met haar vriend Nils. Volg haar op Instagram.
Van die momenten dat je écht even tot tien moet tellen, het overkwam Myrna toen haar man de peperdure gehoorapparaatjes van hun zoontje kwijtraakte.
Iedere ouder maakt weleens een fout, maar sommige momenten blijven je voor altijd achtervolgen. Wat begon als een onschuldige speelsessie in het park, veranderde voor Sandra in een schuldgevoel dat ze al 14 jaar met zich meedraagt.
Je zou denken dat de royals alles in huis hebben wat hun hartje begeert én nog een beetje meer. Maar wanneer Koningin Máxima terugblikt op haar tijd als kersverse moeder, doet ze een bijzondere onthulling.