Beeld: Getty Images
Elke maand vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Laura (32), moeder van Anna (12):
“Op een zonnige vrije dag ging ik echt op voor de Perfect Mom-award. Anna was destijds vijf en we waren van de kinderboerderij naar de speeltuin gegaan, daarna gestopt bij de ijssalon en op weg naar huis langs opa en oma geweest. Thuis at ze zonder gedoe de gezonde maaltijd op die ik in elkaar had geflanst, omdat ik beloofd had dat ze daarna nog buiten mocht spelen.
Terwijl Anna op het plein ‘landje veroveren’ speelde met de buurjongetjes, ruimde ik de vaatwasser in. Door de openstaande voordeur hoorde ik haar gieren van het lachen. Ik zakte met mijn wel verdiende kopje koffie onderuit in een tuinstoel. Dit was een dag met een gouden randje, dacht ik nog.
Helaas, een paar seconden later hoor ik een ijselijke gil, gevolgd door wild gekrijs. Duidelijk mijn dochter. Ik rende naar buiten, waar Anna op de grond zat te schreeuwen. Wat ik ook zei, ik kreeg er geen zinnig woord uit. Ik tilde haar op, maar ze leek een op hol geslagen hyena.
“Een paar seconden later hoor ik een ijselijke gil, gevolgd door wild gekrijs”
Uiteindelijk wees ze naar haar pols, waar ik een ieniemienie wondje constateerde. Ik dacht dat ze zich aanstelde en vroeg of ze alsjeblieft wilde stoppen met dat idiote krijsen, een beetje koelen zou vast helpen. Ik hield haar pols onder de kraan, maar ze bleef huilen. Lichtelijk geïrriteerd probeerde ik een pleister uit de kast achter mij te pakken. Maar toen ik me weer omdraaide, zag ik een enorme zwelling. Dit was foute boel. We moesten direct door naar de spoedpost.
Lees ook – Dít hoort in een EHBO-doos voor kinderen >
Drie uur later had ze haar arm tot haar oksel in het gips. De doktersassistente had bij het aanmelden nog lachend gezegd dat je geen arts hoefde te zijn om te zien dat dit gebroken was. Fijn. Die opmerking had ik echt nodig om me nog rotter te voelen. Om mijn schuldgevoel af te kopen, stapten we voor de tweede keer die dag bij de ijssalon binnen. De eigenaar snapte me meteen, toen ik zei ‘doe maar de grootste’, daarbij wijzend op de gipsen arm van mijn arme meisje.”
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Soms zijn de grootste levenslessen verpakt in kleine, intieme momenten. Voor Maxime Meiland was dat het moment waarop ze haar dochtertje Claire vertelde wie haar biologische vader is.
Sommige ouders lijken het moeilijk te hebben met één kind, terwijl andere een tweede of derde erbij juist veel pittiger vinden. Hoe werkt dat nou?
Voor veel ouders lijken games zoals Minecraft en Fortnite onschuldig: creatief bouwen, samen spelen en plezier maken. Maar experts waarschuwen dat deze videogames kunnen bijdragen aan gokverslavingen bij kinderen.
Voor vrouwen neemt de kans om zwanger te worden na hun 35ste af. Lange tijd werd gedacht dat dit vooral te maken had met de kwaliteit van de eicellen. Maar nieuw onderzoek laat zien dat ook de cellen, zenuwen en bindweefsels rondom de eicellen een belangrijke rol spelen bij het rijpen van de eicellen en […]
Claire, de driejarige dochter van Maxime, zal in het nieuwe seizoen van Chateau Meiland een stuk minder te zien zijn. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft ingegrepen, vertelt Erica Meiland aan Veronica Magazine.
Je kleine spruit met een rugzak die half zo groot is als z’n lijfje de school zien binnenstappen, is een moment waar je hart van overstroomt. Trots, ontroering, lichte paniek: alles tegelijk. En terwijl jij nog met een brok in je keel bij het hek staat, huppelt je kind vrolijk naar binnen zonder ook maar […]