Hergebruik als levensmotto: ‘We willen geen deel uitmaken van de wegwerpmaatschappij’

Jessica (35), is getrouwd met Bennie (37), moeder van Jaydee (12), Jelyna (11), Elyza (8), Ylana (4) en baby Lyvia:

“Sinterklaas vieren we sinds een paar jaar niet meer met bergen cadeaus. Zelfs met een pyjama, dekbedovertrek en een paar kleine presentjes waren we per kind 50 tot 100 euro kwijt. Bijna niet meer op te brengen, maar ook onnodig. Op 5 december houden we nu een gourmetavond met onze buren plus voor ieder een surprise met iets leuks en nuttigs van maximaal 12,50 euro. Net zo gezellig.

Circulaire economie

Mijn man is kostwinner in ons gezin van zeven. Hij verdient maandelijks 3500 euro als gemeenteambtenaar. Geen slecht salaris, maar daarvan gaat direct al 1200 euro naar de hypotheek. Tel daar de vaste lasten bij op én dure sporten van de meiden en je houdt weinig over voor luxe en nieuwe spullen. Maar dat vind ik geen punt.

“Niet alleen lekker voor mijn portemonnee, ook een stuk minder belastend voor het milieu.”

Ik ben groot voorstander van de circulaire economie. Ik hou van het ruilen, overnemen, lenen, hergebruiken of weggeven van kleding en spullen. Zelf struin ik als ik iets nodig heb Marketplace af van Facebook, maar ik vraag ook gewoon brutaal aan moeders die ik ken of ze kleding waar hun dochters uit zijn gegroeid voor een zacht prijsje aan mij van de hand willen doen. Niet alleen lekker voor mijn portemonnee, ook een stuk minder belastend voor het milieu.

Switchen

Tot twee jaar terug werkte ik nog op een sportschool en verdiende daar 1000 euro per maand mee. Maar naarmate ons gezin groter werd, kreeg ik de behoefte om meer thuis te zijn. Ook wilde ik mezelf meer ontplooien en een eigen onderneming opstarten. Ik had al wel een netwerkmarketingbedrijfje in voedingssupplementen- en middelen, maar daar draaide ik break-even mee. Ik verkoop net genoeg om die bewuste producten zelf gratis te kunnen bestellen.

Die 1000 euro per maand minder voelden we in het begin nog wel. Maar omdat ik anders ben gaan denken en vooral anders omga met geld, missen we het amper. Zo hebben we gelijk onze zomervakantie anders aangepakt. We gingen altijd met de kampeerwagen naar Italië, maar die hebben we verkocht en ingeruild voor tentjes. Vorig jaar zijn we zelfs op fietsvakantie gegaan naar Luxemburg. We konden amper wat meenemen en stonden op hele basic campings, maar de meiden hebben zich fantastisch vermaakt.

Eigen boontjes doppen

Ik hou ervan als ze lekker creatief zijn en zichzelf weten te amuseren. We geven bijvoorbeeld geen zakgeld, want daar worden kinderen lui van, vind ik. We laten ze zelf nadenken over hoe ze aan spullen kunnen komen en creatief geld genereren. Wat dat betreft raakte ik zelf erg geïnspireerd door de bestseller Rijke pa arme pa van Robert T. Kiyosaki, waarin op een andere manier naar geld verdienen wordt gekeken. De hoofdrolspeler verhuurde als kind glossy tijdschriften voor tien cent en vergaarde zo een klein fortuin. Jaydee had het er laatst over dat ze knuffels wilde maken van oude kleertjes die voor haar waardevol zijn. Vind ik een mooie gedachte.

“We geven bijvoorbeeld geen zakgeld, want daar worden kinderen lui van, vind ik.”

Als onze kinderen bijvoorbeeld iets duurs willen, laten we ze er gezamenlijk voor sparen. Ze vragen geld voor hun verjaardag, communie en andere festiviteiten. Op die manier konden ze een vurig gewenste spacescooter kopen. En toen de meiden ons gek zeurden over een super-de-luxe Airtrack trampoline à 600 euro, hebben ze een jaar lang al hun centjes bij elkaar gelegd. Bennie en ik vulden de rest aan voor sinterklaas en kerst. Beter dan alle plastic meuk die ze anders krijgen. Hier hebben ze heel lang plezier van.

Lees ook: ‘Ik koop alleen maar tweedehandsspullen voor mijn kinderen’ >

Sporten

Een echt hoge kostenpost bij ons is sport. Jelyna, Elyza en Ylana turnen, Jaydee doet aan atletiek en triatlon en zit op een zwemvereniging. Aan contributie zijn we elk kwartaal 500 euro kwijt en dan tel ik nog geen sportschoenen en -kleding mee. Hebben de meiden een turnpakje nodig, dan kost dat snel 60 euro, dus die vragen ze voor hun verjaardag.

Sport is de rode draad in ons leven. Zelf heb ik vijftien jaar op hoog niveau aan fietscross gedaan en op het CIOS gezeten. Op de sportschool waar ik werkte heb ik Bennie ontmoet, hij was mijn collega. We vinden het belangrijk dat de meiden actief zijn, ook al kost het veel geld en rijden we gemiddeld per dag twintig minuten heen en terug naar elke sport. Gelukkig is Bennie flexibel in zijn werkuren en zijn we zeer op elkaar ingespeeld als team.

Doorschuiven

Bij de eerste zwangerschap heb ik nog van alles nieuw aangeschaft, omdat ik dacht dat dat moest. Bij de jongste kocht ik alleen een nieuw pakje, toen ik wist dat ik weer zwanger was van een meisje. Rompertjes, kleertjes, moltons en lakens voor de baby kreeg ik van vriendinnen met kleine kinderen en mijn schoonzusje.

“Bij de eerste zwangerschap heb ik nog van alles nieuw aangeschaft, omdat ik dacht dat dat moest.”

Ook kreeg ik spullen terug van een kennis aan wie ik juist mijn oude babyspullen van Ylana had gegeven. Van haar kreeg ik ook mijn eigen kinderwagen terug. Zwanger van Ylana tikte ik voor 100 euro een Maxi-Cosi, compleet met onderstel, regenhoes, stoeltje en Isofix voor in de auto op de kop. Die heb ik na afloop doorgeschoven naar een alleenstaande moeder die zwanger was. Na deze tussenstop keerde de hele set weer terug naar mij. Ideaal! Soms hoor ik van andere vrouwen dat ze dat niet hygiënisch vinden, zo’n derdehands kinderwagen. Maar je kunt werkelijk alles wassen: matrashoezen, voetenzak, bekleding.

Levensles

Jaydee begint nu een beetje te puberen. Ze wil niet meer mee op fietsvakantie en een tijdje terug moest ze per se een gloednieuw blauw vestje van de H&M. Prima, maar dan van haar eigen geld. Nu hangt het al een halfjaar ongedragen in de kast, want ze heeft geen hemdje dat eronder past. Ik vind het een goede levensles. De kleding die ze gratis krijgt is namelijk net zo modieus. Ik neem het over van een vrouw die zelf twee dochters heeft die er altijd tiptop uitzien. Ik let er echt op dat de meiden er leuk uitzien. We mogen dan een duurzaam gezin zijn, ik hou niet van schapenwollen truien met regenlaarzen.

Winterschoenen schaf ik wel nieuw aan. Die kosten gemiddeld 100 euro, maar meestal wacht ik tot er een 1+1-actie is van Giga. Dan heb ik voor alle dochters goede winterboots, maar hoef ik maar twee keer de volle mep te betalen.

Voetafdruk

We kopen uitsluitend nieuwe dingen wanneer het ons ook echt op lange termijn iets oplevert en een meerwaarde biedt. We hebben bijvoorbeeld een oven waarvan het paneel aan de voorkant is afgevallen maar die nog steeds goed functioneert. Een doorn in het oog van mijn schoonmoeder, maar wat ons betreft hoeft die niet vervangen worden alleen maar omdat hij niet mooi is. Net als onze tuinstoelen: ze zien er niet erg fraai meer uit, maar zitten prima.

“Een cliché, maar wel waar: geluk zit in jezelf.”

Bennie en ik willen geen deel uitmaken van de wegwerpmaatschappij. Tijdens mijn laatste zwangerschap ben ik nog bewuster geworden van de voetafdruk die wij zetten als gezin, zeker als we alles nieuw zouden kopen. Je kunt dan wel dure zonnepanelen plaatsen, zolang we allerlei spullen eenmalig gebruiken en weggooien heeft dat nog geen zin. Een cliché, maar wel waar: geluk zit in jezelf. Spullen geven een kortstondig geluksgevoel, maar innerlijk geluk is er altijd.”

In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.