Beeld: Unsplash
Eef (42) is getrouwd met Bas, moeder van een zoon van 12 en twee dochters van 11 en 8. Ze heeft een B&B in Frankrijk.
“Als het aan mij had gelegen was ik rustig tachtig geworden in ons dorpje in Nederland. We hadden alles: een prachtig huis aan de dijk, leuk werk, veel vrienden, familie om de hoek. Nu zit ik op het dunbevolkte platteland van Frankrijk. Andere moeders spreek ik niet; die droppen hun kinderen met de auto bij school en zijn weer weg. Aan speelafspraakjes doen ze hier niet.
In Nederland was ons leven druk en vol afleiding. Hier zijn we op elkaar aangewezen. We zijn al achttien jaar samen maar hebben elkaar opnieuw leren kennen. De dalen zijn hier dieper en de pieken hoger, net als het landschap. En dan te bedenken dat mijn ouders vroeger regelmatig de vakantie moesten inkorten omdat ik zo’n heimwee had – tot woede van mijn broers en zus. Maar ik heb nu eenmaal een avontuurlijke man getroffen. En ik was ook niet vergeten dat we er tijdens onze studietijd allebei van droomden ooit een barretje te runnen op een onbewoond eiland. Ons huis hadden we binnen no time verkocht. Met een ton overwaarde plus tachtigduizend euro aan spaargeld op zak, zochten we eindeloos naar een bouwval die we tot paradijs konden omtoveren.
Toen we vorige zomervakantie, met de kinderen op de achterbank, bij die gevonden droomplek arriveerden, bleek de eigenaar het aan een ander te hebben verkocht. Stonden we ineens op straat, met z’n vijven. Ik ging terug naar Nederland met de kinderen, Bas sjeesde in één week langs tien andere plekken. Bij de allerlaatste was het raak.
Lees ook – Bankrekening: ‘Er komt nu echt een eind aan ons leven in Málaga’ >
Inmiddels hebben we alle Ik vertrek-ellende achter de rug en zijn we klaar om gasten te ontvangen. Die moeten wél komen, want er is nog maar drieduizend euro over van de honderdtachtigduizend. Al heb ik soms nog steeds last van heimwee en mis ik mijn vriendinnen – de voordelen overtreffen de nadelen.
De kinderen spreken al vloeiend Frans en groeien op in de wonderschone natuur. Mijn oudste zit in de puberteit; als hij chagrijnig is pakt hij z’n quad, scheurt even door de vallei en voelt zich weer goed. Ons leven is hier simpeler en daardoor minder stressvol. Al valt het tegen hoe weinig het ervan komt dat Bas en ik met een glas wijn in de hand naar de ondergaande zon kijken. Die anderhalve ton hadden we ook voor ons pensioen kunnen reserveren, maar zelfs als we het nooit terugverdienen, heb ik geen spijt. Ik weet nu dat we het overal redden. Dat is me veel meer waard.” Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan. Nog meer Kek Mama? Schrijf je in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Sinds de geboorte van haar eerste kind is het contact tussen Annelot en haar schoonouders stroef. Op de eerste verjaardag van haar zoon escaleert de boel en verbreken de schoonouders het contact.
Het was eerste kerstdag, en zoals elk jaar was Marjan met haar gezin uitgenodigd bij haar ouders thuis. Dit deden ze al sinds jaar en dag elk jaar. Maar dit jaar verliep het totaal anders dan voorgaande jaren.