‘Mijn zoon krijgt iedere nacht bezoek van mijn overleden tante en schoonvader’

Daar is ze weer

Kristel (33), moeder van Emma (6): “Bij het doorbladeren van het fotoalbum uit mijn jeugd, bleef Emma hangen bij een foto van mijn oma. Zij hield haar vinger erop en bleef minutenlang kijken en wrijven. Wie is dat, vroeg ze mij uiteindelijk. Toen ik haar uitlegde dat het mama’s oma was, zei Emma: ‘O, maar ze zit nu in de buik van een nieuwe moeder. Zij keert straks weer terug op aarde, hoor.’”

Een trap met een verhaal

Suzanne (37), moeder van Matteo (15), Julia (11) en Cato (3): “Ons vorige huis stamde uit 1900. Het had een grote houten zolder met een trap die kraakte. In de jaren dat we er woonden, weigerde mijn oudste zoon Matteo ook maar een voet op een trede te zetten, laat staan omhoog te klimmen. In principe hoefde dat ook niet, er lagen alleen kampeer- en kerstspullen op zolder, maar vreemd vond ik het wel. Hij zei nooit precies waarom hij niet wilde, alleen dat hij bang was. Pas veel later, inmiddels verhuisd naar een nieuwbouwwoning, hoorde ik een verhaal over het huis. In de vorige eeuw scheen daar een vrouw zich te hebben opge­hangen. Precies op die zolder, hoogstwaarschijnlijk in het trapgat. Ik vraag me nog steeds af of Matteo dat heeft gevoeld. Het kan bijna niet anders, het is anders te toevallig. Helaas kan ik het hem niet vragen, hij zegt er helemaal niets meer van te weten.”

Bezoek op je bed

Hettie (40), moeder van Marijn en Senna (7): “Onze tweeling is eeneiig, maar verschilt enorm van karakter. Marijn is bloednuchter, maar Senna ‘ziet’ en ‘hoort’ vaak dingen. Zo heeft hij een tijdje beweerd dat hij elke nacht bezoek kreeg van mijn overleden tante en schoonvader. Ze kwamen op zijn bed zitten en zeiden dat het hen goed ging. Marijn, die op dezelfde kamer slaapt, vond zijn broer een fantast. ‘Ik zie niemand hoor mam, Senna vertelt sprookjes.’ Hoewel ik niet zweverig ben, denk ik niet dat Senna loog. Het lukte hem zowel mijn tante als mijn schoonvader perfect te omschrijven en dat terwijl de jongens hen nooit hebben gekend. Van mijn tante heb ik niet eens een foto in huis.”

Redder in nood

Monique (48), moeder van Lisa (17) en Jan (12): “Jan was een jaar of drie toen we op vakantie op een van de Waddeneilanden wandelden op het strand. Hij wees de hele tijd naar een vrouw die in haar eentje verderop zat en trok aan mijn arm. Dáár moest hij heen. Ik kon hem niet tegenhouden en ik liep met hem mee om te kijken wat hij wilde. Jan ging op zijn knieën bij de vrouw zitten en begon tegen haar te praten. Ik kon het moeilijk verstaan, maar hij zei dat hij zag dat ze ­verdriet in haar hart had, maar dat het goed ging met wie ze miste. De vrouw begon daarop te huilen. Ze was blijkbaar net een dierbare verloren. Ze vond de dingen die mijn kind zei heel bijzonder en had er steun aan. Blijkbaar wist onze zoon precies de toon te raken en woorden te vinden die deze vrouw op dat moment nodig had. Het is al even geleden, maar ik blijf het nog altijd iets onverklaarbaars vinden.”

Nog meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief