Blogger Lisa Sadikman was er klaar mee dat alle huishoudelijke klusjes op haar neer kwamen. Maar ze nam geen schoonmaakster – nee, ze zette haar kinderen aan het werk. Al had dat wel wat voeten in de aarde.
Lees verder onder de advertentie
‘Toen ze klaagden dat ze niet wilden helpen, voelde het alsof ze klaagden over mij’, schrijft ze op Scary Mommy.
Nog meer stress
Elk kind begint te zeuren als hem gevraagd wordt in huis mee te helpen. Zo ook die van Lisa. ‘Toen ze redelijk oud genoeg waren om te helpen met een paar basale taken, begon het geklaag’, vertelt ze. ‘Ik heb alle trucs geprobeerd: positieve discipline, dreigen met gevolgen en ze naderhand belonen. Maar niets hielp om mijn kinderen te motiveren en dan werd ik boos op ze. Al snel werd het aansporen van mijn kroost nog stressvoller voor mij dan het schoonmaken zelf.’
Lisa vatte het gemopper van haar kinderen persoonlijk op. ‘Toen ze klaagden dat ze niet wilden helpen, of mijn verzoek ronduit negeerden, voelde het alsof ze klaagden over mij. Was ik zo afschuwelijk dat ik hun hulp niet verdiende? Tot het tot me doordrong: ik kan hun houding niet veranderen, maar wél die van mezelf.’ Lisa besloot twee zaken te scheiden: nare klusjes doen en haar emotionele angst. ‘Ik dacht: het moet minder moeilijk zijn om mijn kinderen zover te krijgen om mee te helpen, als ik hun gebrek aan enthousiasme niet meer als een belediging zie.’
Lees verder onder de advertentie
‘Het gaat niet over mij’
Lisa kan blij zijn, want nu ze minder uitvalt tegen haar kinderen, steken ze automatisch wat vaker de handen uit hun mouwen. ‘Ik fantaseer nog steeds dat mijn kinderen op een magische manier irritante klusjes doen, zonder dat ik ze erom hoef te vragen. Dat zal nooit gebeuren, maar er is zeker een verschil met voorheen: als ze nu met hun ogen gaan rollen, weet ik dat het niet over mij gaat. Het gaat over de afwas doen of lopen met de hond, in plaats van spelen of gamen. En weet je? De afgelopen maand ben ik niet één keer tekeer gegaan tegen ze.”
Nog vóór je kind de deur uit stapt, is de emotionele “basislijn” voor de dag vaak al bepaald. Niet door een strak schema of een perfect afgevinkte routine, maar door iets anders: hoe veilig en verbonden je kind zich bij jou voelt.
Anouk is trotse echtgenote van Erwin en mama van vier meiden: Aurélie (11), Emeline (10), Vieve (8) en Lilou (5). In hun levendige huishouden is het soms één en al chaos, maar liefde, gelach en spontane dansfeestjes voeren steevast de boventoon. Anouk deelt vol enthousiasme haar avonturen in het ouderschap.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Romy* tijdens het optuigen van de kerstboom.
Iedereens postpartum ervaring is anders, de ene zit op een roze wolk, de ander ligt helemaal in de kreukels. Maar wat deze pas bevallen vrouw meemaakte, slaat echt alles. En het heeft alles te maken met haar man en zijn moeder…