Twaalf paar schoenen op de trap. De kinderkamers zijn een puinhoop. Ze zou er dankbaar voor moeten zijn, vermoedt Katie Bingham-Smith, want ooit zijn haar drie kinderen de deur uit. Maar nee: dat is ze alles behalve.
Ze dacht dat het een fase was, toen de kinderen jonger waren en hun slaapkamervloeren bezaaid waren met Lego, schrijft ze op ScaryMommy. Maar naarmate ze groter werden, werd de rotzooi dat ook. Ze luisterden niet meer, wanneer ze vroeg of ze hun kamers op wilden ruimen. En inmiddels is de kinderverdieping een no go area waarvan Katie geen idee meer heeft wat zich er afspeelt. Om over de lege chipszakken tussen de bank nog maar te zwijgen.
Mislukte scheikundeproef
Ze weten hun spullen er prima te vinden, verzekeren haar kinderen haar. Katie weet wel beter: “Ze zijn weleens een halfuur op zoek naar een schoen, hun onopgemaakte bedden lijken onbeslaapbaar en het ruikt er alsof er een scheikundeproef is mislukt.” Er zit tandpasta aan de spiegels; de tandenborstels liggen met de borstelkop in de afvoer.
Lees ook:
'Een huis vol rommel? Ik kan het niet verdragen' >
Glazig
Haar taak is het niet meer, om achter hun kont op te ruimen, oordeelt ze. Maar wanneer ze haar kinderen eraan herinnert dat opruimen toch een tamelijk essentiële vaardigheid is in het leven, kijken ze haar glazig aan. Katie probeert haar stress en woede te negeren en hoopt dat het kwartje op een dag wel valt. Maar dat is best lastig, wanneer ze ondertussen tien andere opvoedballen probeert hoog te houden. Ze krijgt de zenuwen van rotzooi - zelfs al is hij veroorzaakt door de kinderen van wie ze zielsveel houdt.
Ze zal het ooit nog missen? No way, stelt ze. “Al komt er misschien een dag waarop ik spijt heb van al mijn gefoeter hierover. Want ik zal mijn kínderen wel missen, maar hun vuile sokken mogen ze houden.”
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
