Laura Mazza van Mum on the Run is het zat dat er altijd maar over haar als moeder (en haar bijbehorende keuzes) wordt geoordeeld. Op Facebook schrijft ze van zich af.
Met succes, want haar post is al duizenden keren geliket.
‘Oordeel niet over een moeder die borstvoeding geeft in het openbaar’, schrijft Laura. ‘Je weet niet of dit de eerste keer is dat ze eindelijk het zelfvertrouwen vond om dit te doen. Je weet niet hoe hard ze ervoor werkt om borstvoeding te blijven geven. En oordeel niet over een moeder die boos wordt op haar kind in het openbaar. Misschien is ze wel de meest geduldige persoon ter wereld. Noem haar geen slechte moeder als je niet ziet wat ze allemaal doet.’
Lees ook
Facebookpost voor ‘falende moeders’ gaat viral >
‘Oordeel ook niet over de moeder die op haar telefoon zit in het bijzijn van haar kind’, gaat ze verder. ‘Misschien is ze wel hele belangrijke mails aan het beantwoorden, of zoekt ze naar recepten om vanavond voor haar kind te gaan koken.’ Ook vindt Laura dat je niet moet oordelen over alleenstaande moeders. ‘Ze doet het helemaal alleen, heeft een vervelende relatie beeïndigd en voor zichzelf gekozen. Ze kan juist een voorbeeld zijn voor haar kinderen.’
Met deze Facebookpost wil Laura duidelijk maken dat iedere moeder haar eigen verhaal heeft, en dat je nooit weet wat hierachter schuilgaat.
Boys moms weten: zoons kunnen heftig zijn. Zo ook het zoontje van Frida, toen ze op vakantie was in Kroatië met haar gezin. Hij legde eigenhandig het hele zwembad plat. Per ongeluk.
Elke ouder weet: er komt een moment en dan pikt je kind iets op wat ie absoluut niet had mogen horen. Zo liet de vijfjarige Hugo op een subtiele, maar duidelijke manier weten hoe zijn vader over bepaalde collega’s denkt.
Met twee gezinnen op vakantie, hoe meer zielen, hoe meer vreugd, dachten Anna en haar man. Dat viel tegen, bleek toen ze eenmaal in Frankrijk gearriveerd waren.
Wanneer je de eerste bent in je vriendengroep die moeder wordt, vergt dat wat aanpassingsvermogen van de rest. Een vaardigheid die niet iedereen even goed onder de knie heeft. Dat bleek wel, toen een vriendin van Noëlle met dit kraamcadeau op de proppen kwam.
Toen Rosie een baby was, vond ik uiteten gaan best een uitdaging. Nu ze twee is, valt het nog niet altijd mee. En dat heeft niet alleen met het kind te maken.
We bereiden ons maandenlang voor op dé grote dag: de bevalling. Bevalplan? Check. Pufcursus? Check. Maar van presentatrice Shelly Sterk mogen we ons best vaker focussen op de periode ná de geboorte, het herstel: “Je lichaam is de volgende dag echt niet klaar voor een wandeling van tien kilometer achter de kinderwagen.”
