Blogger Brandi Jeter Riley wilde als kind altijd in het middelpunt staan. Toen ze merkte dat haar dochter liever op de achtergrond blijft, kon ze dit moeilijk verkroppen.
‘Waarom wilde ze geen actrice worden? Of danseres?’, schrijft ze in haar blog.
Voor haar was het leven van een ster in haar kindertijd wél een droom: ‘Ik was nooit het ‘coole’ meisje op school en mijn ouders hadden het zo druk dat ik niet op nummer één stond.’ Brandi voelde zich altijd onzichtbaar, tot ze besefte dat wanneer ze dingen zou bereiken, of dat nu bij een schrijf-, teken- of danswedstrijd was, ze op zou vallen. ‘Ik verlangde naar de aandacht. Ik wilde de beste zijn.’
Toen Brandi moeder werd, had ze ook voor haar dochter grote dromen: ze zou ervoor zorgen dat zij alle kansen kreeg. Wilde ze actrice worden? Dan kreeg ze privéles. Had ze interesse in de wetenschap? Dan stuurde ze haar naar het beste wetenschapskamp van het land – alles om haar dochter te helpen ‘de beste’ te worden.
Lees ook
Stress over sportprestaties? ‘Voetbal, ballet of hockey moet voornamelijk ‘leuk’ zijn’ >
‘Maar mijn dochter wilde daar niets van weten’, vervolgt Brandi. ‘Ze vindt het al van jongs af aan prima om op de achtergrond te blijven en heeft veel meer zelfvertrouwen dan ik vroeger had. Wanneer mijn dochter met vrienden is, is ze tevreden. Al die prijzen hoeven voor haar niet: ze maakt veel liever deel uit van een team.’ Daarom heeft Brandi besloten haar dochter niet meer te pushen. ‘Ze moet lol hebben in wat ze doet. Niet ieder kind dat tennis speelt, wordt automatisch Serena Williams. En dat is prima.’
Bron: Scary Mommy
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Als ouder kun je nog zo je best doen om je kinderen met een gerust hart de wereld in te sturen, maar soms knijpt je moederhart toch even samen. Ook bij het koningspaar thuis is dat niet anders.
Sinterklaas is een gezellig kinderfeest, maar kan ook voor veel spanning zorgen. Bij Jikke (34) thuis zorgde de sinterklaassurprises dit jaar voor een portie kinderlijke wraak.
Louisa is verloskundige in de Randstad en moeder van Khai (3). In haar werk komt ze dagelijks de ontroerende en krachtige kanten tegen van het zwanger zijn, de bevalling en alles wat daarna komt. In haar columns deelt ze openhartige verhalen en inzichten.
Soms zit je ergens, in de wachtkamer of in de rij bij de bakker, en denk je: lief kind, wie heeft jou op de ‘luid en los’-stand gezet?
Er is zo’n opvoedwijsheid die hardnekkig blijft hangen: zoals je een kind aanspreekt, zo gaat het zich ook gedragen. Geef je vertrouwen, dan groeit het. Praat je alsof het kind iets kan, dan gaat het eerder proberen om inderdaad “dat kind” te zijn.
Goed voor de dag komen bij je kersverse nieuwe schoonouders wil je altijd, maar met kerst nóg een beetje meer. En juist toen liep het bij Kira he-le-maal verkeerd af, want zij eindigde als een soort rollade.
