Persoonlijk

Waarom je altijd op je gevoel moet vertrouwen als je kind ziek is

12:39 | 23.6.2017
gevoel-vertrouwen-kind-ziek

Margaret Ellen Bradford heeft vier kinderen en al veel tijd in het ziekenhuis doorgebracht. Op Facebook schrijft ze uit ervaring dat je altijd naar je gevoel moet luisteren als je kind ziek is.

Want haar moederinstinct heeft het leven van haar dochter (1) gered. 

 

Geen enkele arts

'Jij kent je kinderen beter dan iedereen', schrijft ze. 'Je hebt hun luier verschoond, iedere traan weggeveegd, elke angst 'weggeknuffeld' en genoten van iedere lach. Jij kent ze en laat je door niemand wijsmaken dat dat niet zo is.' Waarom ze dit aan iedere ouder wil meegeven? Omdat ze een paar dagen geleden met een zieke dochter thuiszat en geen enkele arts haar serieus nam.

 

Lees ook
VIDEO: fotografe maakt prachtige foto's van zieke kinderen >

 

'Een virus'

'Harper had hoge koorts en ik heb er drie dagen lang alles aan gedaan om haar beter te maken: ik sliep niet, at bijna niet, en had geen moment voor mezelf omdat ik alleen maar met haar bezig was. Maar de koorts werd erger en ik besloot naar de eerste hulp te gaan. Maar toen ik daar aankwam, deed de arts alsof ik een paniekerige moeder was. Hij zei dat mijn dochter 'een virus had' en snel beter zou worden.'

 

'Eindelijk'

Helaas had de arts het mis: Harper werd steeds zieker en Margaret besloot, tegen het advies van de dokters in, terug te gaan naar de eerste hulp. 'Toen een andere arts naar haar keek, zag ook hij de ernst van de situatie. Eindelijk. Eindelijk werden we serieus genomen.' En dat bleek maar goed ook, want Harper had geen virusje, ze leed aan de Ziekte van Kawasaki: een ontstekingsziekte van de bloedvaten. Gelukkig gaat het beter, maar het had niet langer moeten duren. Margaret: 'Vanaf nu luister ik altijd naar mijn gevoel. Dat verdienen mijn kinderen.'

Ook interessant

MEEST BEKEKEN

Persoonlijk

'Ik zet mijn kinderen niet meer klakkeloos op social media'

14:06 | 23.5.2018
foto's social media kinderen
Beeld: Pexels

Van het eerste stapje tot de eerste schooldag: we zijn apetrots op ons kind en posten bijna elke mijlpaal op social media. Blogger Lorna Rose deed dat ook, maar toen haar tweede kind werd geboren ging ze nadenken over de gevolgen.  

‘Wie geeft mij toestemming om informatie over mijn kinderen, laat staan hun privacy, online te zetten?’, schrijft ze op Scary Mommy.

 
Alles vastleggen

Toen Lorna voor het eerst moeder werd, plaatste ze allerlei foto’s van haar zoon op Facebook. ‘Zijn eerste badje, een foto dat hij sliep, de trap op kroop en voor het eerst spaghetti at: ik wilde elk moment vastleggen en het vervolgens delen op Facebook’, vertelt Lorna. ‘Ik wilde mijn moederschap naar de wereld schreeuwen.’

 

Lees ook:
'Kap eens met dat 'mooie' social media-plaatje: geen kind is perfect' >

 

Lelijke pony

Tweeënhalf jaar later werd haar dochter geboren. Na een tijdje merkte Lorna dat ze minder over haar dochter op social media postte. ‘Ik ging erover nadenken: was het omdat dit de tweede ronde van het moederschap was en ik niet de behoefte voelde om het van de daken te schreeuwen? Was het omdat zij een meisje was?’ Lorna realiseerde zich dat ze zelf als kind ook niet op internet stond. ‘Mijn lelijke pony van toen ik 12 jaar oud was en de dikke onderlip die ik als tiener had stonden niet op Facebook, want dat bestond toen niet. En daar ben ik nu opgelucht om. Dus waarom doe ik dat mijn kinderen nu wel aan?’

 

'Denk eerst na'

Lorna kwam tot de conclusie dat het posten van een kwetsbaar moment van haar kinderen, hoe eng of gedenkwaardig ook, niet langer alleen hun gezinsmoment is. ‘Het wordt onderdeel van de Facebook-machine’, zegt ze. ‘Ik heb niet langer controle over wie het ziet, wie het gebruikt en met welk doel.’ Ze wil nog steeds foto’s en video’s delen om verre vrienden en familieleden op de hoogte te houden en steun te ontvangen als het niet goed gaat met haar kinderen. Maar ze denkt nu goed na vóórdat ze iets post: ‘Ik vraag mezelf steeds af: zou dit mijn kind op een dag in verlegenheid kunnen brengen? Of is er een andere manier dan Facebook om steun van mijn omgeving te ontvangen?’

 

 

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >

Ook interessant
Persoonlijk

Editorial Sara: 'Echt: (mede-)moeders zijn da bom'

Sara van Gorp
13:57 | 23.5.2018
Sara van Gorp

Sara van Gorp is moeder van zoons Ko (8) en Toon (3) en hoofdredacteur van Kek Mama en VIVA Mama.

Wat ben ik blij met de mede-schoolpleinmoeder die Ko onverwacht meeneemt op de voetbalschoenenstrooptocht voor haar zoon. Zodat ik nog tientallen verhuisdozen kan inpakken. En ik ben bijna net zo blij dat ik haar zoon een middag bij mij kan laten spelen tussen diezelfde verhuisdozen, als ik haar groen en geel van griep bij de klasdeur zie staan.
 

Zwembad

Of als ik een vriendje van Ko een hele dag mee kan nemen naar het zwembad, zodat zijn ouders een dagje alleen met hun jongste hebben. Extra fijn voor hen: ze zijn net als ik zwembadhaters pur sang en hoeven dus voorlopig even niet. (Ko zegt altijd: ‘Mam, jij bent echt een katje, die houden ook niet van het water.’) Dat ik me uiteindelijk rot heb genoten van eindeloos ronddarren met Toon in een draaikolkbadje, is dan nog onvermoede winst.
 

Om de maandag

Nu Ko en Toon er nog aan moeten wennen dat ze om en om bij mij en bij hun vader zijn, wil ik graag één op één tijd met allebei. Om wat te kletsen, te dollen. En gewoon: te zijn zonder dat ze samen vechten om de Donald Duck / Lego-hond / piraat waar de ander net mee wil spelen. Elke maandagmiddag Ko ophalen lukt qua rollercoaster op het werk niet, maar om de maandag wel. Waar de BSO niet aan doet.
 

Lucky me

Dus wat een geluk dat mijn moeder om de week drie uur wil treinen (ja, DRIE uur, ik overweeg heiligverklaring) om Ko van school te halen zodat ze lekker met hem kan aanklooien. En dan zet ze en passant ook nog ’s avonds het eten klaar en vraagt ze ‘welke klusjes ze kan doen’, lucky me. Echt: (mede-)moeders zijn da bom.

 

In Kek Mama 05-2018 lees je het verhaal van Janna en haar vriendinnen die te maken hebben met schaamteloze oppas-verzoeken van mede-ouders. En die verzuchten: ja hallo, ik ben de BSO niet. Het nummer koop je hier.

 

 

 

Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >