Mariëtte Middelbeek is auteur en columnist en mamavlogger voor Kek Mama. Samen met haar man Erik heeft ze zoon Casper en dochter Nora.
Dinsdagochtend 8.03 uur, de ochtendspits is in volle gang wanneer vanaf mijn telefoon een opgewekt ‘pling!’ klinkt. Ik heb alle geluiden uit staan, maar één belangrijke app mag altijd tussendoor: Social Schools, het communicatiesysteem van de school. Dit is immers de plek waar belangrijk nieuws wordt gedeeld en de nodige reminders worden gestuurd: toch geen gymkleren aan, andere ingang nemen, denk aan het meenemen van drie kilo kastanjes en meer van die dingen die me vrij makkelijk ontschieten. Dit is ook de plek waar eventuele afwezigheid van de juffen en meesters wordt meegedeeld, dus op zich de moeite waard om even in de gaten te houden.
Maar die afwezigheid, die komt dus bijna nooit voor. En daar zat ik over na te denken. In een tijd waarin elk kuchje en zelfs één licht verstopt neusgat de juf of meester dwingt tot ziekmelden, en het aantal leerkrachten toch al niet erg toereikend was, zou je verwachten dat er elke week wel een kind thuis op de bank zat. Eerlijk gezegd had ik me daar na de zomervakantie al op ingesteld. Het intreden van de herfst valt doorgaans samen met het intreden van het snot en je kunt er natuurlijk op wachten dat de juffen en meesters massaal getroffen worden door een verkoudheidje, omdat dat nu eenmaal gebeurt als er dertig kinderen in je gezicht hoesten. Maar de teller staat bij ons tot nu op één per kind. De juffen, meesters, directie en roosters lijken wel van elastiek te zijn. Op een of andere manier valt er altijd wel weer iets nóg verder te buigen of te stretchen en hup, daar is weer een oplossing.
Lees ook ‘Beste juf, we zullen u nooit meer uitschelden’ >
Ook nu weer, het bericht op dinsdagochtend: juf R. is er niet, maar juf E. kan de groep overnemen. Dat is toch geweldig? Het was niet dat juf E. verder niets te doen had. En laatst, toen juf E. er juist niet was, spoedde juf R. zich naar school om op haar vrije dag voor de klas te staan. Zodat alleen zij in allerijl oppas moest regelen, en niet dertig ouders. Mijn bewondering voor leerkrachten was sinds de weken van thuisonderwijs al met grote sprongen toegenomen, maar voor nu zeg ik: nog meer hulde aan de juf en meester (en de vervanger van de juf en meester, en de duo, en de vervanger van de duo). Deze column stond eerder in Kek Mama. Meer lezen? Neem hier een abonnement op Kek Mama, de #1 glossy voor moeders.
Soms zijn de grootste levenslessen verpakt in kleine, intieme momenten. Voor Maxime Meiland was dat het moment waarop ze haar dochtertje Claire vertelde wie haar biologische vader is.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Charlotte, die regelmatig een verkeerde leeftijd krijgt aangemeten.
Suzan en Freek hebben op Instagram een ontroerende update gedeeld, vergezeld van een prachtige foto waarop Suzan trots haar babybuik laat zien.
Claire, de driejarige dochter van Maxime, zal in het nieuwe seizoen van Chateau Meiland een stuk minder te zien zijn. Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft ingegrepen, vertelt Erica Meiland aan Veronica Magazine.
Laurie (38) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (8) en Otis (3). Sinds vorig jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Het lijkt allesbehalve pais en vree in huize Molkenboer-Meiland. Martien Meiland maakt zich namelijk zorgen over het huwelijk van zijn dochter Maxime en haar man Leroy.