Beeld: Getty Images
Voor Timon van Dam wordt zijn grootste nachtmerrie werkelijkheid wanneer hij zijn zoon Levi verliest. Hij is dan pas zeven maanden oud. Op TikTok deelt de vader video’s over het verlies.
Het is 2020 wanneer Timon op zijn werk wordt gebeld. Levi is die dag bij de oppas. Hij is niet goed, Timon en zijn vrouw Caroline moeten nu komen. Timon springt direct op de fiets en bedenkt tijdens de rit van twintig minuten het volgende: “Als ik de bocht omkom bij de oppas in de straat en ik zie geen politie of ambulance, dan valt het mee. Maar het stond blauw met alles wat je je maar kan bedenken.”
Op dat moment hebben de ouders geen idee wat er aan de hand is met hun zoon. Vrienden en familie komen al snel. “In het huis van de oppas hebben we met z’n allen gebeden tot God of het goed mocht gaan, dat Levi in leven zou zijn.” Het enige wat zij op dat moment weten is dat hij geen zuurstof had en daarom werd gereanimeerd.
“Vanaf het eerste belletje tot het overlijden heb ik altijd gedacht dat het goed zou komen.” Timon vervolgt: “Hij werd gelijk opgenomen op de IC. Je weet dat je zoon daar ligt, dat het niet goed is….” En toch heeft hij op dat moment weinig emoties. “Caroline had dat veel meer, zij moest veel huilen. Ik dacht: we moeten de draad oppakken en strijden dat we hier goed uitkomen.”
In het ziekenhuis gaat het wisselend met de kleine Levi. “Hij deed een keer een armpje omhoog, we hebben zelfs nog een keer gevideobeld met vrienden.” Maar wanneer het stel om vijf uur uit bed wordt gebeld, weten ze dat het menens is. “Zijn pupil was wat groter – of juist kleiner – geworden. Die hersenhelft was dood. Mocht Levi daaruit komen zou hij heel gehandicapt zijn. Maar zelfs met het blote oog kon je aan hem zien dat zijn andere hersenhelft ook doodging.” Dan krijgen ze het bericht dat je nooit wil horen. “‘We gaan met de deur in huis vallen’, zeiden ze, hier gaan jullie je zoon verliezen. Toen brak ik.”
“‘We gaan met de deur in huis vallen’, zeiden ze, ‘hier gaan jullie je zoon verliezen'”
De wereld zakt onder hun voeten vandaan. Timon vertelt hoe onwerkelijk dat is. “Hoe je zeven maanden daarvoor in alle blijdschap het ziekenhuis uitliep met de Maxi-Cosi, zo liep je nu met pure droefheid uit het ziekenhuis met een overleden Levi in diezelfde Maxi-Cosi.” Hij omschrijft het als ‘pure leegte’ waar je dan thuis in terechtkomt.
De oorzaak van het overlijden is wiegendood. “Dat kan een verstikking zijn geweest, maar dat weten we niet zeker.”
Toch weten Caroline en Timon de draad van het leven weer op te pakken. Ze halen troost uit het geloof. Aan het AD vertellen ze: “Wij kunnen in vrede verder leven, omdat we weten dat Levi bij God is. Als je die troost niet hebt, snap ik dat je als ouders gek wordt.” Ze hebben inmiddels nog twee zoons gekregen: Thijn en Dani.
Timon besluit het verhaal van Levi te delen in video’s op TikTok (@timonvandam). Zo kan hij andere ouders steunen. “Ik heb weleens een bericht gehad van mensen die tien jaar geleden hetzelfde hebben meegemaakt en zich herkennen in ons verhaal. Die zien dat wij het kunnen en nemen dat als voorbeeld.” Tegelijkertijd wil hij ook over zijn zoon kunnen blijven praten. “Onze Levi mag niet vergeten worden.”
Meer lezen over Levi? Dat kan hier.
Bron: TikTok @danivamdam, Dit is Levi en AD.nl
Denise (45) had een relatie met een twaalf jaar jongere man toen ze op haar 38ste werd overvallen door een niet te stuiten kinderwens. Inmiddels is dochter Isabeau zes. Ze ziet haar vader één zondag per maand.
Olympisch schaatskampioen Irene Schouten werd een half jaar geleden moeder van haar zoontje Dirk. Inmiddels zit ze op een roze wolk, maar haar zwangerschap was allesbehalve rooskleurig.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
