Ah, kamperen: zorgeloos genieten van het vrije leven. Als je tenminste de hoosbuien, sanitaire ongemakken en het feit dat je camping buren álles van je weten op de koop toe neemt.
Lees verder onder de advertentie
Survivalmisser
Geraldina (39): “Mijn tienerzoon ging met vier vrienden wildkamperen. Ze hadden zich helemaal uitgedost met alles wat je maar kon bedenken, mijn zoon had zelfs een soort rietje met een filter aangeschaft, waarmee je verontreinigd water zou moeten kunnen drinken zonder daar ziek van te worden. Lang verhaal kort: dat werkte dus niet. Hij demonstreerde even hoe je dat rietje moest gebruiken in een beek en zat vervolgens de hele nacht op de wc.”
Lees verder onder de advertentie
In vuur en vlam
Mies (36): “Op de camping waar wij jarenlang stonden, was er elke avond entertainment. Van karaoke tot miss-verkiezingen, en ook een fakir die elk jaar weer vuur kwam spuwen. Dit jaar leek het de fakir wel leuk om ook wat campinggasten uit te nodigen mee te doen met deze act. En ja, ik mocht dus ook naar voren komen. Lichtelijk trillende knietjes, want toch best spannend, maar ik zou dus vuur gaan spuwen. Door mijn trillende knietjes heeft dat vuur er ook voor gezorgd dat mijn lange lokken zo’n tien centimeter korter werden, want die vatten vlam. Brandblusser en emmer water over m’n kop was het gevolg. Uiteindelijk kon ik erom lachen.”
Lees verder onder de advertentie
Krimpende camping
Soraya (31): “Jaren gingen we naar dezelfde camping, steeds in eenzelfde stacaravan. Na een paar jaar klaagde mijn dochter: ‘Elk jaar worden die bedden hier kleiner!’ Ze had niet door dat zij het was die steeds groter werd.”
Eerder deelde Josine haar kampeerverhaal: “Ik heb dat hele eind naar de tent huilend terug gestrompeld, mét die verdomde wc-rol onder m’n arm.” Je leest het hier verder.
De zoon van Annelies is het type kind waarvan je blijft zeggen: ‘het is me er eentje’. Bram vreet van alles uit, maar nooit écht vervelend. En hij ziet er zo schattig uit, met die grote blauwe ogen en die blonde krullen.
In Groningen gebeurt binnenkort iets nieuws: de allereerste stadsoppas van Nederland opent haar deuren. Ouders kunnen hun kind er maximaal drie uur achterlaten terwijl zij eindelijk even naar de kapper, sportschool of gaan shoppen. Klinkt als pure luxe, toch?
In veel huiskamers ging afgelopen week een collectieve “huh?!” door het land. Terwijl ouders nog druk bezig zijn met het bewaren van hét grote decembergeheim, komt Het Sinterklaasjournaal met scènes waarbij je als ouder spontaan je hand voor de tv wilt gooien.
Er zijn van die kledingstukken die je aantrekt en meteen denkt: ja hoor, dit wordt mijn nieuwe uniform voor de rest van de winter. Nou, de coltrui van HEMA hoort absoluut in die categorie.
Iedere moeder heeft haar momentjes. Maar sommige blunders zijn té erg – of te hilarisch – om voor jezelf te houden. In de rubriek ‘Opgebiecht’ delen vrouwen hun grootste geheimen en gênantste momenten. Deze week Mireille, wiens man een plan heeft waar ze niet achter staat.
Verhuizen met een groot gezin is al een onderneming op zich, maar de familie Buddenbruck pakt het gewoon aan alsof het niets is. Waar andere ouders al zweten bij het vooruitzicht van één verhuisdoos, verkassen Thaila en Rob met hun hele bups van land naar land.