Beeld: 123RF
Drama alom in Het Sinterklaasjournaal. Zinkt de boot niet, raakt het boek wel kwijt. Of nee, niet kwijt… maar… Nouja, wij vroegen jullie of al die cliffhangers voor teveel spanning zorgen in die kinderkoppies en de meningen zijn flink ver-eh-strooit.
Merel: “Mijn vierjarige vindt het fantastisch en komt met de meest inventieve oplossingen. Dat heet meekijken en begeleiden…”
Melanie: “Ik kon me van vroeger herinneren dat er één probleem was. Tegenwoordig is het wel probleem op probleem op probleem op probleem. Als het ene is opgelost, begint het volgende weer. Ik merk wel dat mijn dochter daar onrustig van wordt, maar vertel haar dat het altijd wel goedkomt.”
Rilana: “Spannend is toch leuk. Mijn kinderen vonden het fantastisch. Ouders moeten kinderen ook leren hoe ze hiermee om moeten gaan. Hou eens op met die betutteling!”
Ineke: “Die arme tere kinderziel kan tegenwoordig niets meer hebben, lijkt wel. Of zijn dit de overbezorgde ouders die dit vinden? Kijk lekker samen met je kind(eren) en zie er de humor van in. Dan merkt je kind ook dat het met een knipoog is!
Diane: “Die van mij kijken alleen maar omdat ze een bakje pepernoten en snoepjes krijgen. Voor de rest geven ze geen kick!”
Tessa: “Hier niet hoor. Hij vindt het heerlijk en ik stiekem ook!”
Lotje: “Het ligt er toch ook aan hoe spastisch je er zelf over doet.”
Hendrika: “Het brengt al jaren spanning met zich mee. Niet zozeer het journaal, maar de hele periode vanaf 11 november.”
Yvonne: “Alleen maar drama dit jaar, mijn dochter vindt het niets.”
Kim: “Ik vind dat deze tijd al spannend genoeg is voor kinderen. Het hoeft niet spannender.”
Esther: “Teveel spanning en gedoe, levert extra driftbuien op hier.”
Kim: “We voeden echt watjes op als we dit te spannend vinden!”
Djamilla: “Sommige fragmenten zijn wel te spannend, maar dat ligt – denk ik – ook aan de leeftijd van het kind.”
Marleen: “Kinderen worden echt opgehitst. Deze tijd is toch al spannend genoeg.”
Oudste kind zijn betekent dat je het proefkonijn bent. En ja, soms is het echt zwaar om de eerste te zijn, want af en toe wil je gewoon al die verantwoordelijkheden die bij die titel horen in de prullenbak gooien. Toch blijkt uit onderzoek dat het uiteindelijk best wat oplevert.
Lara Temme is tekstschrijver en woont samen met haar zoon (9) en dochter (11) in Brabant. Thuis wordt er veel gelachen, geknuffeld, gehuppeld en gezongen. Wel vals, maar daar heeft het gezin zelf weinig last van. Evenals de altijd rommelige zolder.
Leerkrachten weten: de start van het schooljaar is het moment om goede gewoontes aan te leren die kinderen later in de klas flink vooruit helpen.
Lekker afkoelen in de zee of het zwembad staat garant voor dikke pret, maar soms ook voor dikke tranen – van het lachen of van het huilen.
Weet je nog hoe jij de slappe opvoedpogingen om je heen bekeek en zwoer dat jij het anders zou doen? Niet volledig gelukt zeker? Tja, goed communiceren is nu eenmaal reuze moeilijk. Maar voor je het welzijn van je kind ook reuze belangrijk.
Het zomerseizoen van Een Huis Vol loopt bijna op z’n eind, maar niet zonder een laatste dosis gezelligheid en bijzondere momenten bij de familie Bakhcha.
