Sara's editorial: cocoonen

'Je weet niet wat voor schade je een kind dat je niet kent toebrengt', schrijft ze op haar blog.

Geen reden

Sa'iyda voelt regelmatig blikken van andere ouders of volwassenen in haar rug prikken, zodra ze ergens met haar zoon is. Dat is nog tot daaraan toe, vindt ze. ‘Maar er wordt een grens overschreden zodra een vreemde mijn kind in het openbaar gaat bestraffen – waar ik notabene bij ben.’ Ze vindt dat iemand anders geen enkele reden heeft om haar zoon te disciplineren. ‘Tenzij mijn kind diegene lichamelijk letsel toebrengt of in gevaar brengt.’

Lees ook:
'Mijn schoonmoeder bemoeit zich met elk detail van mijn opvoeding' > 

Kritiek

Sa'iyda vraagt zich af hoe mensen het in hun hoofd halen om een kind dat ze niet kennen, zomaar kritiek te geven. ‘Zij hebben niet de vrijheid om het heft in eigen handen te nemen. Voor henzelf lijkt het misschien alsof de ouder of verzorger het kind niet in de gaten houdt, maar je weet nooit hoe de situatie is.’

Zo noemt ze een voorval waarbij ze met haar zoon in een wachtkamer zat en plotseling een belangrijk telefoontje kreeg. Haar zoon werd rusteloos en een man naast hem begon met hem kiekeboe te spelen. ‘Dat ging prima, tot een andere man plotseling blafte: ‘Hé jongen, hou je mond!’ Bizar’, zegt Sa’iyda. ‘Ten eerste was mijn zoon niet luidruchtig, ten tweede had hij mij op de schouder moeten tikken en er iets tegen míj over moeten zeggen. Tegen een kind moet je niet gaan schreeuwen.’

Kalm blijven

Ze vindt het belangrijk dat volwassenen eerst nadenken voordat ze uitvallen tegen een vreemd kind. ‘Je weet nooit welke gevolgen dit voor een kind heeft. Blijf gewoon rustig en praat met de volwassene die bij hem is. En heus, de meeste ouders zullen echt niet boos op je zijn als je ze vriendelijk vraagt om met hun kind te praten.’