‘Mijn zoontje denkt vaak dat hij zijn overleden babyzusje ziet’
Toch vreemd, als je kind de dood van de hamster voorspelt, onzichtbare vrienden heeft of praat over bezoekjes van overleden dierbaren. Heeft mijn kind een zesde zintuig? Deze moeders vragen het zich af.
Doe wat je moeder zegt
Lieke (29), moeder van Beau (5) en Aimée (1): “De rillingen liepen me over de rug toen Beau vanuit het niets zei dat ze van oma moest zeggen dat ik naar de dokter moest gaan. Ik hoestte immers zo. ‘Oma zegt dat je goed moet oppassen.’ Ik schrok. Mijn moeder was het jaar ervoor overleden aan longkanker. Ze had altijd als een ketter gerookt. Zelf rookte ik ook. Het lukte me niet te stoppen. Ik hoestte mijn longen uit mijn lijf, maar was te schijterig om naar de huisarts te gaan. Het was echt iets voor mijn moeder om me aan te sporen toch te gaan. Dezelfde dag heb ik een afspraak gemaakt. Ik bleek een dubbele bronchitis te hebben en zat tegen longontsteking aan. Ik ben aan de antibiotica gegaan en heb daarna nooit meer gerookt. Ik zie het echt als een waarschuwing van mijn moeder.”
De baby is alleen thuis
Marissa (38), moeder van Luca (5) en Nikki (*): “Luca zegt altijd dat hij zijn overleden babyzusje ziet. Onze dochter Nikki had een chromosoomafwijking en is slechts een paar dagen oud geworden. Ze is thuis overleden. Luca gaat graag naar haar oude kamer om met haar te ‘praten’. Dat vinden we allemaal prima en fijn en nemen we serieus. Soms levert het verbaasde reacties op als hij aan wildvreemde mensen toevertrouwt dat hij nog vaak met zijn dode zusje praat. Of zelfs hilarische, waar we stiekem een beetje om moeten lachen. Als we bijvoorbeeld in een pretpark zijn en iemand Luca vraagt of hij ook broertjes en zusjes heeft, zegt hij rustig: ‘Ja nog een babyzusje, maar die ligt alleen thuis’.”
En nu is het klaar
Chrisje (40), moeder van Boet (11) en Duuk (9): “Als kleuter zag Duuk vaak een man met een grijze baard in zijn slaapkamer. Hij werd ’s nachts huilend wakker en schreeuwde dan steeds dat de meneer-met-de-baard weg moest. Mijn man en ik hadden geen idee wat we ermee aan moesten. Uiteindelijk ben ik gaan googelen op het verdrijven van ‘geestenbezoek’. Duuk wilde alleen nog maar bij ons in bed slapen en durfde zijn kamer niet in. Online kreeg ik de tip om het met mijn stem op te lossen. Met Duuk aan mijn hand ben ik ’s avonds in het donker in zijn lege kamer gaan staan. Tot drie keer toe heb ik heel hard en duidelijk geroepen dat de man niet welkom was in ons huis. Ik riep dat hij ons kind bang maakte en vroeg hem vriendelijk te vertrekken. Wat het is geweest, geen idee, maar feit is dat Duuk daarna nooit meer last heeft gehad van ongenode gasten.”
Nog meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief
